Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3-6-7-8, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılan zorunlu müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın duruşmada alınan ifadesi sırasında bildirdiği adresi olan .... Mah. 23003 Sk. No: 24/1 ..../... adresi yerine mernis adresi olan .... Mah. 10025 Sk. No: 36 İç kapı No: 01 .... adresine tebliğ edildiği ve tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşılmakla, sanığın öğrenmeyle yaptığı 25.11.2015 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edildiğinden tebliğnamedeki sanığın temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle ret talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumuna, katılan zorunlu müdafiinin ise cezanın yetersiz olduğuna, lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3 maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup sanık ve katılan zorunlu müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.