MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı-Tedbir ve Yoksulluk Nafakası

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, vekalet ücreti ve yargılama gideri yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar, iştirak nafakası, velayet, kişisel ilişki ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 01.03.2021 günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına gelen olmadı. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Ziynet alacağı toplam miktarının 43.670 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırı 72.070 TL"yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Boşanma davası yönünden tarafların temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemede;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır.Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
c-Dava; karşılıklı açılan Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulüne, erkek tarafından açılan boşanma davasının reddine, velayet anneye, baba ile kişisel ilişki, ortak çocuklar yararına 1000 TL tedbir ve iştirak nafakası, kadın yararına, yasal faizi ile birlikte, 20.000 TL. maddi tazminat, 20.000 TL. manevi tazminat, kadının yoksulluk nafakası davasının reddine, kadın tarafından açılan ziynet alacağı davasının kısmen kabulüne karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen karar, davacı-karşı davalı kadın tarafından; tazminatlar, nafakalar, vekalet ücreti ve yargılama gideri yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından her iki dava yönünden istinaf edilmiştir.
İstinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda; davalı-karşı davacı erkeğin kusur belirlemesi, kendi davasının reddi, tazminatlara uygulanan faiz, ziynet alacağı davasında harç ve vekalet ücretine yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile bu konuda yeniden eda hükmü oluşturulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki, Bölge Adliye Mahkemesince tarafların sair istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği halde reddedilen istinaf talepleri hakkında ret kararı ile yetinilecek yerde "Kadının kabul edilen boşanma davası, velayet, kişisel ilişki, ortak çocuklar yararına hükmedilen tedbir ve iştirak nafakaları, kadın tarafından açılan birleşen 2019/216 Esas sayılı dosya hakkında tekrardan hüküm kurulması, ziynet alacağı davası, erkeğin tazminat taleplerinin reddi, kadın tarafından açılan boşanma davasında yargılama gideri, vekalet ücreti, harç" hakkında yeniden hüküm kurulması doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b ve 2/c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Koray"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Gülsüm"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oyçokluğuyla karar verildi. 01.03.2021 (Pzt.)
KARSI OY YAZISI
Hükmün, sayın çoğunluğun yukarıda 2-c bentte belirttiği görüşün aksine usul ve yasaya uygun olması, istinaf edilen tüm yönlerden bölge adliye mahkemesince Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/l-b)-2-3. maddeleri gereğince yeniden esas hakkında hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmaması ve onama kararı verilmesi yerine istinaf başvurusu reddedilen kısımlar için kurulan hüküm bölümlerinin karardan çıkartılarak bu yönden bozma kararı verilmesi yönündeki sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz.