MAHKEMESİ : KÖRFEZ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/01/2014
NUMARASI : 2013/129-2014/22

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkilinin, 09/11/2009 tarihinde Akbank internet şubesinden hataen .......... hesap no ve ............ Iban nolu hesap sahibi davalıya 15.000 TL havale ettiğini; avukat olduğunu öğrendikleri davalı ile aralarında dava ve şahsi borcun bulunmadığını; davalıya, noter kanalı ile 11.01.2012 tarihinde tebliğ olunan, paranın iadesi talebini içerir ihtarname gönderdiklerini; paranın iade olunmaması sebebiyle, ilamsız icra takibi başlattıklarını; itirazla, takibin durduğunu belirterek; takibe yapılan itirazın iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davacı tarafın, nakliye işi ile uğraşan davadışı D.. E.."na olan borcunu, kendisi aracılığıyla ödediğini; nitekim, kendisinin de vekalet ve yargılama giderleri kesintisi yaptıktan sonra bakiye tutarı davadışı şahıs hesabına havale ettiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davacının, davalıya banka havalesi yoluyla 15.000,00 TL gönderdiği, davalı ile adına ödemenin kabul olunduğu savunulan davadışı D.. E.. arasında havale tarihi itibariyle vekalet ilişkisi bulunmadığı, davacı aleyhine yapılan icra takibinin bulunmadığı gerekçesiyle; davanın kabulü ile, itirazın iptaline, icra takibinin devamına, asıl alacak üzerinden % 20 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava; banka havalesiyle davalıya gönderilen paraların istirdatı için başlatılan ilamsız icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından; davacının, banka havalesiyle, davalıya ait banka hesabına 15.000,00 ödeme yaptığı tarafların kabulündedir.
Şu haliyle uyuşmazlık; çekişmeli olan 15.000,00 TL"nin borç ödemesine ilişkin olup olmadığı ve buna bağlı olarak da bu hususta ispat yükünün hangi tarafta olduğu konusunda toplanmaktadır.
Türk Medeni Kanunu"nun 6.maddesi hükmü uyarınca; kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. İleri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin, iddia ettiği olayı kanıtlaması gerekir. (HMK m.190)
Kural olarak; bir hakkın doğumu, düşürülmesi, devri, değiştirilmesi, yenilenmesi, ertelenmesi, ikrar ve itfası amacıyla yapılan hukuki işlemlerin yapıldıkları zamanki miktar veya değeri kanunda öngörülen sınırı geçtiği takdirde senetle ispatlanması gerekir. (HMK m. 200/1; HUMK m. 288) Hukuki işlemin miktar ve değerinin HMK m. 200/1"deki sınırı geçip geçmediği, hukuki işlemin yapıldığı zamanki durumuna göre belirlenir.
Havale, bir borç ödeme vasıtasıdır. (TBK 555 m.;BK 457 m.) Havalenin, mevcut bir borcun ödenmesi amacıyla yapıldığı yolunda yasal karine mevcuttur. Bu yasal karinenin tersini, yani havalenin borcun ödenmesinden başka bir amaçla yapıldığını ileri süren havale eden, bu iddiasını kanıtlamakla yükümlüdür. (HGK 09.06.2004 tarih, 2004/4–362 E.; 2004/347 K.)
Banka dekontunda paranın gönderiliş nedeni ile ilgili bir açıklamanın bulunmadığı hallerde, paranın mevcut bir borcun ödenmesi için gönderildiğinin kabulü gerekir.
Bu bilgiler ışığında somut olayı irdelediğimizde; davaya konu havalelerde davacının davalıya gönderdiği paraları niçin gönderdiği konusunda bir açıklık bulunmadığından, davacı yasal karine karşısında iddiasını ispatla yükümlüdür. Davacının, dava dosyasına sunduğu deliller iddiasını kanıtlamaya yeterli değildir. O halde, mahkemece; ispatlanamayan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde davanın kabulüne ilişkin hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.