Terör örgütü propagandası yapma - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/12118 Esas 2021/2845 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2019/12118 E.  ,  2021/2845 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapma, 6136 sayılı Kanuna
muhalefet
10.08.2015, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu
yönünden 30.12.2018
Hüküm : 1-3713 sayılı Kanunun 7/2 maddesi 1. ve 2. cümlesi,
TCK"nın 43, 62, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyetine
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi,
2-6136 sayılı Kanunun 13/2 maddesi, TCK"nın 62,
52/2-4, 53, 54 maddeleri uyarınca mahkumiyetine
ilişkin düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi,
3- Ek karar : Temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyizin sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
I-Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu yönünden Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar, verilen cezanın tür ve süresine göre CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince temyiz edilemez nitelikte olduğundan; ayrıca 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun 7188 sayılı Kanun kapsamında temyizi kabil suçlar arasında

sayılmadığından sanık hakkındaki 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİ ile sanık hakkındaki 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu yönünden 09.07.2019 tarihli redde ilişkin kararın ONANMASINA,
II- Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında terör örgütünün propagandasını yapma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hükmün, 24.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine, 7188 sayılı Kanun yürürlüğe girdikten sonra sanık müdafii tarafından aynı Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süreden sonra 11.11.2019 tarihinde temyiz talebinde bulunulduğu anlaşılsa da, anılan Kanun yürürlüğe girmeden önce Bölge Adliye Mahkemesince sanık yönünden kesin olarak verilen hükme yönelik olarak sanık müdafii tarafından süresi içerisinde 03.07.2019 ve 16.07.2019 temyiz isteminde bulunulduğu, dosyanın temyizen inceleneceğine dair inancı ve temyiz iradesinin devam ettiği anlaşıldığından, 09.07.2019 tarihli ek kararın terör örgütü propagandası yapma suçu yönünden kaldırılarak temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.