Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde Haziran 1995-12.11.2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı işveren nezdinde 1995 yılı ikinci dönemi ile 12.11.2004 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne,davacının adına 317186 sicil numarası ile tescilli işyerinde 20.06.1995-01.03.1996 tarihleri arasında asgari ücretle sürekli olarak çalıştığı,çalışmasının 10 günlük kısmı dışındaki bölümünün davalı Kuruma bildirilmediğinin tespitine,10.03.1996 tarihindeki doğum sonrası çalışması konusundaki istemin ise hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden ,davacının 06.03.1995 tarihinde 317186 sicil numaralı Necip Ersoy Tarım Tic.AŞ unvanlı iş yerinden işe giriş bildirgesinin kuruma 04.04.1995 tarihinde intikal ettiği, bu işyerinden davacı adına 1995/2 döneminde 10 gün hizmet bildirildiği, hizmet cetvelinde tespitini istediği dönemde başka bir işveren nezdinde geçen çalışması bulunmadığı,mahkemece dinlenen bordro tanıklarının işyeri unvanının İken daha sonra Seta olarak değiştiğini,davacının işyeri kapanıncaya kadar sürekli çalıştığını beyan ettiği, nüfus kaydından davacının 10.03.1996 da bir çocuğu olduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık, davacının hizmet tespitine yönelik talebinin hak düşürücü süreye uğrayıp uğramadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.


506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddelerine göre Yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalılar, çalıştıklarını hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse, bunların mahkeme kararında belirtilen aylık kazanç toplamları ile prim ödeme gün sayıları nazara alınır. Yasada yer alan 5 yıllık süre hak düşürücü olup mahkeme tarafından kendiliğinden nazara alınması gerektiği gibi davacının aynı işyerinde çalışmasını sürdürmesinin veya 5 yıllık hak düşürücü süre içerisinde tekrar aynı işyerine girerek çalışmasının, hak düşürücü sürenin işlemesine engel olmayacağı ve hak düşürücü sürenin, kesilmesi ve durmasının mümkün bulunmadığı hukuksal gerçeği de ortadadır.
İşverenin, çalıştırmış olduğu sigortalılara ait hangi belgeleri Kuruma vermesi gerektiği Kanun"un 79/1.maddesinde açıkça ifade edildiği üzere yönetmeliğe bırakılmıştır. Atıf yapılan Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği"nin dördüncü kısmında işverence verilecek belgeler düzenlenmiştir. Bunlar, aylık sigorta primleri bildirgesi (SSİYön.Madde16) , dört aylık sigorta primleri bordrosu (SSİYön. Madde 17), sigortalı hesap fişi (SSİY. Yön. Madde 18) vs.dir. Yönetmelikte sayılan bu belgelerden birisinin dahi verilmiş olması halinde artık Kanun"un 79/10 (eski 8) maddesinde yer alan hak düşürücü süreden söz edilemez. Yargıtay uygulamasında anılan maddenin yorumu geniş tutulmakta; eğer sayılan belgelerden birisi işveren tarafından verilmişse burada Kurumun işçinin çalışmasından haberdar olduğu ve artık hizmet tespiti davası için hak düşürücü sürenin varlığından söz edilemeyeceği kabul edilmektedir.
Davacının sigortalı çalışmalarının Kuruma kısmen bildirildiği hallerde, eksik bildirimlere yönelik olarak açılan davada hak düşürücü süre işlemeyecektir. (Hukuk Genel Kurulunun 23.06.2004 gün ve 2004/21-369 E, 2004/371 K. sayılı kararı )
Somut olayda, davacının 06.03.1995 tarihinden itibaren hizmetinin bildirildiği,davacının 10.03.1996 tarihinde doğum yaptığı,bordro tanıklarının davacının çalışmasının 2004 yılında işyeri kapanıncaya kadar aralıksız devam ettiğini belirttiği ve davacının bu dönemde başka bir işverenden birdirilen çalışması da olmadığı , mahkemece davacının doğum sonrası ne kadar sürede işe başladığı konusunda araştırma yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, davacının doğumdan sonra ne zaman çalışmaya başladığı hususunu tespit ederek , doğumdan sonra makul sürede çalışmaya başlaması halinde hak düşürücü sürenin geçmediği kabul edilerek işin esasına girmekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine
08/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.