MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. TÜKETİCİ MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/01/2014
NUMARASI : 2012/36-2014/38

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına yönelik verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; müvekkiline davalı kurum tarafından 06.10.2011 tarihli yazı ile ......... numaralı aboneliğe ilişkin telefon faturasının ödenmediğinden bahisle ihtarname tebliğ edildiğini, iddia edilen borçla ilgili olarak İskenderun 2. İcra Müdürlüğünün 2002/201 E. sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, telefon hattına ilişkin sözleşmede imzasının bulunmadığını ileri sürerek, davalı tarafa borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; davanın reddini istemiş, yargılama sırasındaki beyanında da icra dosyasını işlemden kaldırdıklarını beyan etmiştir.
Mahkemece; 21.01.2014 tarihli celsede davalı vekilinin icra takibinden vazgeçtiklerini, dosyayı işlemden kaldırdıkları yönünde beyanda bulunduğu, yapılan bilirkişi incelemesi ile abonelik sözleşmesi altındaki imzanın davacıya ait olmadığının tespit edildiği, bu şekilde davalının davanın açılmasına neden olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Nispi karar ve ilam harcı, esas hakkında karar verilmesi halinde alınmakta olup, bunun dışındaki haller maktu karar ve ilam harcına tabidir. Bu bağlamda, usule ilişkin nihai kararlardan ve davanın konusuz kalması halinde verilecek kararlardan maktu karar ve ilam harcı alınır.
Hal böyle iken; mahkemece işin esası hakkında bir karar verilmediğinden davalının maktu karar ve ilam harcından sorumlu tutulması gerekirken, davalıdan nispi harç alınmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, bu yöne ilişen temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan "1.273,37 TL"" ifadesinin çıkartılarak yerine "25,20 TL" ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 290,30 TL fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.02.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.