Konya Ceza Kararları - Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4092 Esas 2018/9284 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4092
Karar No: 2018/9284

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4092 Esas 2018/9284 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, bir mükellef Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Kullanılmayan temyiz itirazlarının reddedildiğinden bahsedilmiştir. Ancak, sanığın temyiz itirazlarına ilişkin eksik ceza tayini yapıldığından bahsedilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Ayrıca, yargılama giderleri hesaplanırken terkin edilecek miktarın altında kalınması nedeniyle, belirtilen yargılama giderleri miktarının devlet hazinesine yüklenmesinin yanlış olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 253, 254 ve 359/a-2 maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321 maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi bahsedilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/4092 E. , 2018/9284 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Defter ve belge ibraz etmemek suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
Katılan vekilinin, 31.01.2012 tarihinde yüzüne karşı tefhim edilen hükmü, CMUK"nin 310/1. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra, 21.03.2012 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, yasal süresinden sonra yapılan temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Defter ve belge ibraz etmemek suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz itirazlarının incelenmesi:
213 sayılı VUK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca, defter ve belgeleri ait olduğu yılı takip eden 5 yıl boyunca muhafaza ve istenildiğinde ibraz etme sorumluluğunun, mükellefe ve/veya vergi sorumlusuna ait olması nedeniyle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; hükmolunan temel cezanın suç tarihinde yürürlükte olan 5904 sayılı Kanun"la değişik 213 sayılı VUK"nin 359/a-2. maddesi uyarınca 18 ay olduğu gözetilmeden, 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda, terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığı gözetilmeden, hazine yerine sanığa yüklenmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu durumun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "12,00 TL yargılama giderinin hüküm tarihi itibarıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan -20,00 TL"den- daha az olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi gereğince Devlet hazinesine yüklenmesine" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, oy birliği ile 20.11.2018 tarihinde karar verildi.