MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 9. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/06/2014
NUMARASI : 2013/199-2014/532



Taraflar arasındaki iştirak nafakasının arttırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dilekçesinde; tarafların müşterek çocuğu lehine 2007 yılında hükmedilen 500 TL iştirak nafakasının çocuğun okula başlaması, ihtiyaçlarının artması nedeniyle yetersiz kaldığını belirterek, 500 TL"den 1.500 TL"ye artırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabında; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile iştirak nafakasının 700 TL"ye yükseltilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmektedir.
Türk Medeni Kanunu"nun 182/2 maddesinde; velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorunda olduğu hükme bağlanmıştır.
Velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf, ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür. Diğer taraftan nafaka belirlenirken ana ve babanın ekonomik durumları gözönünde tutulmakla birlikte, velayet hakkı kendisine tevdi olunmuş tarafın bu görev nedeniyle emeğinin ve yüklendiği sorumlulukların karşılığı olağan harcamaların da dikkate alınması zorunludur. Nafaka takdir edilirken tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile çocuğun yaşı, eğitimi ve ihtiyaçları gözönünde bulundurulmalıdır.
Somut olayda; Bakırköy 4.Aile Mahkemesinin 2006/598 Esas 2007/812 Karar sayılı 26/12/2007 tarihli ilamı ile; çocuk Nur ile davalı arasında soybağının tespit edildiği, çocuk için aylık 500 TL iştirak nafakasına hükmedildiği, ortak çocuğun 2006 doğumlu olduğu, annenin yetim aylığı aldığı ayrıca evde tekstil işi yaptığı, davalının ise babasının ortak olduğu akar yakıt şirketinde çalıştığı tespit edilmiştir.
Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, hali hazırda ödenen nafakanın belirlendiği tarihle eldeki davanın açıldığı tarih arasında 6 yıldan fazla bir zamanın geçmesi, ekonomik göstergelerdeki değişim nazara alındığında; artırılan nafaka miktarı az olup, TMK"nın 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamış, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.