Davacılar murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle 82.227.07.TL. maddi ve manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacılar tarafından duruşmasız, davalı vekilince de duruşmalı olarak istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09/02/2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü Davalı vekili Avukat ile davacı geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan davacı asil ile Avukatın sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği konuşulup düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, davacılar ile davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava 25.07.2007 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece maddi ve manevi tazminat istemlerinin kabulüne, karar verilmiş ve bu karar süresinde davacı asiller ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemenin manevi tazminatın takdirine ilişkin kararı isabetlidir. Ancak maddi tazminatın belirlenmesinde ve hüküm altına alınan manevi tazminatlara uygulanacak faizin başlangıcında hataya düşüldüğü görülmektedir.
Kusurun aidiyeti ve oranı ile ölümün iş kazasına bağlı olarak gerçekleştiği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, tazminatın belirlenmesinde esas alınacak ücrete ilişkindir. İş kazası sonucu ölüm nedeniyle hak sahiplerinin maddi tazminatlarının gerçek ücretle hesaplanması gerektiği, gerçek ücretin ise; işçinin kıdemi ve yaptığı işin özelliği ve niteliğine göre işçiye ödenmesi gereken ücret olduğu, işyeri veya sigorta kayıtlarına geçmiş ücret olmadığı Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir. Somut olayda sigortalının, iş yeri kayıtlarında belli bulunan ve asgari ücretin 1,5507 katı düzeyindeki ücretle çalıştığının kabulü ile hak sahiplerinin maddi tazminatlarının hesaplandığı 14.10.2014 günlü hesap bilirkişi raporu hükme esas alınmış ise de varılan bu sonuç hatalı olmuştur.
Davacıların iş kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemi ile birlikte işçilik alacaklarının da tahsilini talep ettikleri, 25.05.2011 günlü celsede işçilik alacaklarına ilişkin davanın tefrik edilerek aynı mahkemenin esasına kaydedildiği ve yapılan yargılama sonunda da işverence yapılan ödemeler mahsup edilerek


- K sayılı kararla davanın kısmen kabulüne karar verildiği ve bu kararın kesinleştiği dosya içerisindeki bilgi ve belgelerle uyap kayıtlarından anlaşılmaktadır. Taraflar arasında görülerek kesinleşen işçilik alacakları davasında sigortalının ücretinin belirlendiği ve kesinleştiği ortadadır. Kesinleşen işçilik alacakları davası ile uyuşmazlık konusu olmaktan çıkan ücretin hak sahiplerinin maddi tazminatlarının hesaplanmasında da esas alınması gerektiği ortadadır. Hal böyle olunca kesinleşen işçilik alacakları davasındaki ücret yerine, daha düşük olan iş yeri kayıtlarındaki ücret esas alınmak suretiyle maddi tazminatın hesaplanmasının isabetsiz olduğu açıktır.
Yapılacak iş; hak sahiplerinin maddi zararlarını, kesinleşen işçilik alacakları davası ile belirlenen ücret esas alınmak suretiyle hesaplatmak, usuli kazanılmış haklar ile talep dikkate alınmak suretiyle sonucuna göre bir karar verilmekten ibarettir.
Hüküm altına alınan manevi tazminatlara uygulanacak faizin başlangıcına gelince;
Davacıların dava dilekçesinde hüküm altına alınacak tazminatlara faiz işletilmesini talep etmekle birlikte faizin başlangıcı konusunda beyanda bulunmadıkları, 23.02.2015 günlü ıslah sırasında ise yalnızca maddi tazminatlar bakımından faizin olay tarihinden işletilmesini talep ettikleri dava ve ıslah dilekçesi ile dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden anlaşılmaktadır. Öte yandan taleple bağlı olarak karar verilmesi gerektiği HUMK’nun 74 ve HMK ’nun 26. Maddelerinin emredici kuralıdır. Hal böyle olunca, davacılar yararına hüküm altına alınan manevi tazminatlara uygulanacak faizin dava tarihi yerine, olay tarihinden başlatılmasına karar verilmesi taleple bağlılık ilkesine aykırı olmuştur.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan ve özellikle tazminat hesabında esas alınacak ücretin belirlenmesinde ve manevi tazminatlara uygulanacak faizin başlangıcında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacılar ile davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.350.00.TL. Duruşma Avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.