MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/05/2016 tarih ve 2015/1074-2016/402 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 17.08.2007 tarihli Genel Kredi Sözleşmesine istinaden davalı bankadan 150.000 TL tutarında kredi kullandığını, ancak komisyon tahsilatı adı altında 4.500 TL tahsil edildiğini, müvekkilinden komisyon ve/veya dosya masrafı adı altında yapılan tahsilatın Kredi Sözleşmesine ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek 4.500 TL"nın 17.08.2007 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında 17.08.2007 tarihli Genel Kredi Sözleşmesi imzalandığı, davacının gerçek kişi tacir olduğu, davacıdan komisyon tahsilatı adı altında 4.500 TL tahsilat yapıldığı, sözleşmede komisyon/dosya masrafı adı altında tahsilat yapılacağına ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmadığı, yapılan kesintinin sözleşme hükümlerine ayrıkırılık teşkil ettiği gerekçesiyle davanın kabulüne, 4.500 TL"nın 17.08.2007 tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı bankadan kullanılan 17.08.2007 tarihli kredi kapsamında kredi komisyonu adı altında yapılan kesintilerin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, sözleşmede müşteriden komisyon alınacağına dair hüküm bulunmadığı gerekçesiyle yapılan haksız kesintinin iadesine karar verilmiştir. Ancak, sözleşmenin 10.5. maddesinde, banka tarh, tahsil edilecek vergi , harç, resim, fon ve sair mali yükümlülükler ile ilgili olarak davalar açmak zorunda olmayıp, müşteri isterse bedelleri bankaya nakden yatırmak zorundadır, şeklinde düzenlemeye yer verilmiştir. Sözleşmede açıkça miktar ya da oran belirtilmediğinden, kredi sözleşmesi hükümleri, sözleşme tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Türk Borçlar Kanunu ve ilgili yasal mevzuat çerçevesinde, davalı banka ile diğer bankaların uygulamasına göre, bu tür işlemlere kredi grupları bakımından uygulanan kredi komisyonu adı altında kesilen masraf miktar ya da oranları sorulup, karşılaştırılarak, davalı banka tarafından yapılan kesinti miktarının uygun olup olmadığı veya ne miktarda olduğu, davacıya iadesi gereken miktar bulunup bulunmadığı hususlarında değerlendirme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı hüküm tesisi doğru görülmemiş, kararın davalı yararına bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 16/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.