MAHKEMESİ : AKÇAKALE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/09/2013
NUMARASI : 2011/289-2013/187


Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar vekili, dava dilekçesi ile; davacı Hadi"nin, 06/07/2011 tarihinde engel, korkuluk, ikaz levhası bulunmayan direğe, elektrik kesintisi meydana geldiğini iddia ederek; onarmak için çıktığını, akıma kapıldığını, vücudunda yanıklar oluştuğunu; olayın, davalının önlem almaması nedeniyle, meydana geldiğini iddia ederek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, davacı Hadi için 50.000.00 TL manevi, 1.000.00 TL maddi (iş göremezlik), eşi davacı Şemse için 20.000.00 TL ve çocukları olan diğer davacılar için 5.000.00"er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, cevap dilekçesi ile; olayın, davacının kusurundan kaynaklandığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; kendi kusuruna dayanarak hak iddia etmenin iyiniyet kurallarına aykırılık teşkil edeceği gerekçesi ile, davacı tarafın maddi ve manevi tazminata ilişkin tüm talepleri reddedilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava konusu olay nedeni ile yapılan bilirkişi incelemeleri ve alınan raporlardan davacının %60, davalının %40 oranında kusurlu olduğu belirlenmişsede, yerel mahkeme, asli kusurun davacıda olduğu ve davacının kusuru olmasaydı somut olayın meydana gelmeyeceği gerekçesi ile davayı reddetmiştir. Anılan gerekçe kendi içinde çelişik olup, davacı tarafın asli kusurlu olması diğer tarafın tali kusurunu ortadan kaldırmayacağı gibi, davacı tarafın kusuru illiyet bağını koparacak düzeye ulaşmadığından, davacının kusuru olmasa idi somut olayın meydana gelmeyeceğinin kabulü de hatalıdır. Şu durumda yerel mahkemece de kabul gören kusur oranlarına göre davacının kusuru dışında meydana gelen zarardan, davalının sorumlu tutulması gerekirken yanılgılı değerlendirmeye dayalı olarak davanın reddi usul ve yasaya aykırıdır.
Ayrıca, yerel mahkemece; Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan rapora dayalı olarak davacının maluliyeti bulunmadığı hususu maddi ve manevi tazminat istemlerinin reddine gerekçe yapılmıştır. Ne var ki, alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki; 2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Kanununun 16/II-c bendi uyarınca Adli Tıp Kurumu Üçüncü İhtisas Kurulu “meslekte kazanma gücü kaybı” hususunda bilimsel ve teknik görüşlerini mahkemeye bildirmekle görevli kılınmıştır. Anılan bu hükme göre, davacının yaşı ve meslek grubu dikkate alınarak maluliyet raporu İstanbul Adli Tıp Kurumu Üçüncü İhtisas Kurulundan alınmalıdır.
Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu’ndan alınacak rapor ile davacının iş göremezlik oranı belirlenerek, iş göremezlik zararının buna göre saptanması gerekir. Mahkemece, usulüne uygun biçimde hazırlanmayan maluliyet raporuna itibar edilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
Mahkemece yapılacak iş; Adli Tıp Kurumu"ndan rapor alınarak, davacının maddi (işgöremezlik) tazminat talebinin değerlendirilmesi ve varılacak uygun sonuca göre karar verilmesinden ibarettir.
Ayrıca, bedensel zarar nedeniyle tazminat isteminde bulunma hakkı zarar görene aittir. (BK. m.47). Kişilik hakları zarara uğrayanların da tazminat talep etme hakkı vardır. (BK.m.49). BK’nun 49. maddesi hükmü genel bir düzenleme olup; öngördüğü koşullar gerçekleştiğinde, ruhsal uyum ve dengesi sarsılanın, kişilik değerlerine saldırı nedeniyle manevi tazminat isteyebilme olanağı vardır. Mahkemece davacı H.. Y.."ın ekonomik sosyal durumu da araştırılarak olay nedeni ile maruz kaldığı elem ve üzüntünün hafiflemesi için uygun bir miktar manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yasal olmayan gerekçeler ile manevi tazminat talebinin de reddedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.