MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalı işyerinde 24.04.2008-14.02.2011 tarihleri arasında tekstil boya makinesinde usta işçi olarak aylık 800,00 TL net ücretle çalıştığını, ücretlerin bir kısmının elden bir kısmının banka aracılığıyla ödenip...’ya eksik bildirildiğini,... kaydının geç yapıldığını, çalışma saatlerinin iki vardiya halinde haftada 6 gün 08.0-20.00 ile 20.00-08.00 saatleri arasında olduğunu, iş akdini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi, ücretin düşük gösterilmesi ve her gün 12 saat çalıştırılması sebebiyle haklı olarak feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacının 30.06.2008 tarihinde işe başladığını 14/02/2011 tarihine kadar tekstil boyahanesinde vasıfsız işçi olarak çalıştığını, asgari ücret aldığını, maaşının banka aracılığıyla ödendiğini, davacının 14.02.2011 tarihinden itibaren işe gelmemesi sebebiyle devamsızlık tutanakları tutulduğunu, davacını fesih için herhangi bir sözlü yazılı başvurusu olmadığını, işyerinde 3 vardiya çalışıldığını, davalı işyerinde fazla mesai uygulamasının olmadığını, tüm alacaklar için zamanaşımı itirazında bulunduklarını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde fazla mesai talebinde bulunmuş, bu iddiasını ispat için de tanık deliline tutunmuştur. Dosyada dinlenen tek davacı tanığı Mehmet, davalı işyerine 2009 yılının Temmuz, Ağustos ya da Eylül ayında girdiğini, yaklaşık 1,5 yıl kadar çalıştığını ve davacının fazla mesai yaptığını belirtmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacı fazla mesai alacağı talebinde bulunmuş ise de davalı tanıkları beyanları göz önüne alındığında davacı şahidi ...’nun davalı firmada çalıştığını gösterir... kayıtlarında bir kaydının da bulunmadığı görülmekle bu şahidin beyanına fazla mesai açısından itibar edilmemiş olup davacının fazla mesai talebinin reddine karar verilmiş isede, bu sonuç eksik incelemeye dayalıdır.
Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin 2. paragrafındaki sicil kayıtları getirtilerek taraf tanıkları yeniden dinlenilerek tanık ...’nun davacı ile aynı işyerinde çalışıp çalışmadığı hususu netleştirilerek sonuca gidilmesi gerekirken, fazla mesai talebini kabul etmeme gerekçesi yapılan davacı tanığı Mehmet’in davalı yanında çalışmadığı düşüncesi nedeni ile fazla mesai alacağı talebinin reddi hatalıdır.
3- Hükmedilen kıdem tazminatı miktarının net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 31.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.