Davacılar, iş kazası sonucu maluliyetten doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine, karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi ve davalılardan Vekilince de duruşma talep edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.




K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, iş kazasına dayanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davada 215.922,71 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, birleşen dava yönünden yönünden davanın zamanaşımından reddine, davalı bakımından kısmen kabulü ile davacı eş ve çocuklar yararına ayrı ayrı 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davaya konu iş kazasının 22.10.1999 tarihinde meydana geldiği, davacı sigortalının maluliyet oranının % 100 olduğu, hükme esas bilirkişi kusur raporunda olayın meydana gelmesinde davalı asıl işveren % 50, davalı alt işveren nin % 20, davacı sigortalının % 30 oranında kusurları bulunduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Sürekli iş göremezlik nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi amacıyla açılan maddi ve manevi tazminat davalarında zamanaşımı süresi 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 125. ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 146. maddeleri gereğince 10 yıldır. Uygulama ve öğretide kabul edildiği üzere, zamanaşımı failin ve zararın öğrenildiği tarihten başlatılmalıdır. Zarar görenin zararı öğrenmesi demek, zararın varlığı, mahiyeti ve esaslı unsurları hakkında bir dava açma ve davanın gerekçelerini göstermeye elverişli bütün hal ve şartları öğrenmiş olması demektir. Vücut bütünlüğünün ihlalinden doğan zarar, ancak bakım ve tedavi sonucunda düzenlenen hekim raporuyla belirli bir açıklığa kavuşur. Bedensel zararın gelişim, gösterdiği durumlarda zamanaşımına başlangıç olarak hastalık seyrinin yani gelişimin tamamlandığı tarihin esas alınması gerekir. Somut olayda değişen ve gelişen bir durumun söz konusu olmadığı ortadadır.
Hal böyle olunca, davacı sigortalı tarafından 03.01.2012 tarihinde açılan asıl davaya karşı süresi içerisinde davalı vekillerince ileri sürülen zamanaşımı def"i lerinin değerlendirilerek olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken, zamanaşımı def"i leri değerlendirilmeden davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine
09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

(M)