MAHKEMESİ:Aile Mahkemesi
DAVATÜRÜ: Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından davanın reddi, kusur belirlemesi, nafakaların miktarı, tazminatların reddi ve kişisel ilişki düzenlemesine yönelik olarak; davalı erkek tarafından ise vekalet ücreti, velayet düzenlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakasına miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Her ne kadar mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların karşılıklı şiddet olayından sonra bir araya gelerek birbirlerini affettikleri belirtilmek suretiyle bu eylemler kusur belirlemesinde esas alınmamış ise de; af olayının gerçekleşmediği, bu sebeple davalı erkeğin mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlarının yanında eşine şiddet uyguladığı, kadının da erkeğe şiddet uyguladığı, tarafların belirlenen kusurlu davranışlarına göre erkeğin ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece güven sarsıcı davranışlarda bulunma ve birlik görevlerini yerine getirmeme vakıaları kadına kusur olarak yüklenmiş ise de; davalı erkeğin tanık deliline dayanmadığı, böylece bu vakıaların erkek tarafından ispatlanamadığı anlaşılmaktadır. İspatlanamayan vakıalar kadına kusur olarak yüklenemez işbu hale göre mahkemece kadının TMK"nın 162. maddesi uyarınca açtığı boşanma davasının kabulü gerekirken, reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmektedir. Ne var ki kadının TMK"nın 166/1 maddesi uyarınca açtığı boşanma davası temyizin kapsamı dışında bırakılmak suretiyle kesinleştiğinden, kadının TMK"nın 162. maddesi uyarınca açtığı boşanma talebinin konusuz hale geldiği de görülmektedir. Bu durumda TMK"nın 162. maddesi uyarınca açılan boşanma davasının esası hakkında bir karar verilemeyecektir. O halde mahkemece yapılması gereken iş, davacı kadının TMK"nun 162. maddesi uyarınca açtığı davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davadaki haklılık durumuna göre yargılama giderleri ve vekalet ücreti konusunda bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikle seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür.Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen kadın eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmakta olup; bu eş boşanma sonucu en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK m. 4, TBK m. 50 ve 52) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
4-Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.) ve (4.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan sair yönlerin 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 29.11.2017(