3. Hukuk Dairesi 2014/16876 E. , 2015/3356 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ALANYA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/05/2014
NUMARASI : 2013/860-2014/684
Taraflar arasındaki asıl dava olan yoksulluk nafakasının artırımı ile birleşen dava olan yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl dava ve birleşen davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; tarafların Alanya 1.Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 13.04.2001 tarih 2001/268 E.- 2001/233 K. sayılı ilamı ile boşandıklarını, davacı için boşanma davası neticesinde aylık 125,00 TL yoksulluk nafakası takdir edildiğini, davacının göğüs kanseri olup tedavi gördüğünü, davalının ise 2 aracı olup emekli maaşı olduğunu da belirterek, davacı lehine boşanma davası neticesinde hükmedilen aylık 125,00 TL"lik yoksulluk nafakasının aylık 500,00 TL"ye yükseltilmesine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Birleşen davada ise;davacı birleşen dosya davalısı lehine hükmedilen aylık 125,00 TL"lik yoksulluk nafakasının davalı-birleşen dosya davacısının işsiz olması, emekli maaşı dışında başka gelirinin olmaması, borçları olması nedeniyle ve davacı-birleşen dosya davalısının ise malulen emekli olup, 800,00 TL"ye yakın emekli maaşı olması, miras yoluyla kendisine kalan Demirtaş Beldesi"nde çok değerli arazileri olduğundan bahisle, davacı birleşen dosya davalısı lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; asıl dava ile birleşen davanın ayrı ayrı reddine karar verilmiş, hüküm davacı- birleşen dosya davalısı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Asıl dava yoksulluk nafakasının artırılması, birleşen dava yoksulluk nafakasının kaldırılması istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 176/4. maddesi gereğince; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir. Bu bağlamda iradın artırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir.
Dosya kapsamından; tarafların 13.04.2001 tarihinde boşandıkları, boşanma kararının 17.04.2001 tarihinde kesinleştiği, boşanma neticesinde davacı birleşen dosya davalısı lehine aylık 125,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiği, davacı birleşen dosya davalısının çalışmadığı, aylık 350,00 TL malulen emekli aylığı olduğu, davacının eldeki nafaka artırım davasını 29.07.2013 tarihinde açtığı anlaşılmaktadır.
Her dava, açıldığı tarihteki şartlara göre değerlendirilir.
Buna göre, boşanma kararının kesinleştiği tarih olan 17.04.2001 tarihi ile nafaka artırım davasının açıldığı 29.07.2013 tarihi arasında yaklaşık 12 yılı aşkın süre geçmiştir. Aradan geçen bu sürede davacı-birleşen dosya davalısının ihtiyaçları doğal olarak artmış, davalı-birleşen dosya davacısının gelirinde de en az ÜFE oranında iyileşme meydana gelmiştir.
Hal böyle olunca; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, boşanma kararının kesinleştiği tarih ile nafaka artırım davasının açıldığı dava tarihi arasındaki endeks artış oranları ve TMK"nun 4. maddesinde vurgulanan "hakkaniyet" ilkesi de dikkate alınarak nafakanın en azından ÜFE endeksi artış oranında artırılmasına karar verilmesi gerekirken, tümden reddedilmiş olması doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.