Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici nedenlere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, meslek hastalığı nedeniyle sürekli iş göremezlik oranında artış meydana gelen davacının manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, manevi tazminatın 25.02.2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınark davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Meslek hastalıklarında 3095 sayılı Yasada öngörülen yasal ve temerrüt faizinin hastalığın veya maluliyetteki artışın rapor ile belirlendiği tarih zararın ortaya çıktığı tarih olduğundan rapor tarihinden itibaren uygulanması gerekir.
Somut olayda, davaya konu sürekli işgöremezlik derecesindeki artış 26.02.2015 tarihli rapor ile tespit edildiği halde faizin bu tarihten başlatılmasına karar verilmesi gerekirken 25.02.2015c tarihinden itibaren başlatılmasına karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.



SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendindeki "25.02.2015" olan tarihin silinerek yerine "26.02.2015" tarihinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA,aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflara yükletilmesine, 11.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.