MAHKEMESİ : VAN 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 2013/460-2014/157


Taraflar arasında görülen tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, duruşmalı olarak incelenmesi davalı tarafından istenilmekle; daha önceden belirlenen 03.03.2015 tarihli duruşma günü için yapılan tebligat üzerine; temyiz eden davalı vekili Av. P.. K.. geldi. Karşı taraftan davacı ve vekili adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli gün ve saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili olan davacının, 23/10/2011 günü Van ilinde meydana gelen deprem sırasında, davalı N.. B.."a ait Sefa Apartmanının yıkılması sonucu enkaz altında kaldığını ve enkazdan saatler sonra kurtarıldığını beyan ederek; yaralanarak sakatlanması nedeniyle, meydana gelen iş gücü kaybı dolayısıyla, 6100 sayılı yasanın 107.maddesi uyarınca belirlenecek maddi tazminatın, dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı taraf, yargılama sırasında; davasını usulünce ıslah etmek suretiyle, 140.448 TL maddi tazminatın, olay tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı N.. B.. savunmasında; davanın zamanaşımına uğradığını ve müvekkilinin kusuru bulunmadığını belirterek; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; 140.488,00 TL’nin 23.10.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafça süresinde temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık; Van depreminde yıkılan Safa Apartmanının enkazı altında kalıp yaralanan davacı Ş.. Ç.."in, davalıya karşı açtığı iş gücü kaybından kaynaklı maddi tazminat talebine ilişkindir.
Dosyada mevcut ve Sigortacı-Hukukçu bilirkişiden oluşan heyetin verdiği hesap raporunun incelenmesinden; PMF hayat tablosu kullanılmak suretiyle tazminat hesabı yapıldığı görülmüştür.
Bu yönü itibariyle; raporun mahkemece hükme esas alınmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı tarafın bu yöne ilişkin temyiz itirazı yerinde değildir.
Ancak;
1- Mahkemece, davacının olay nedeni ile uğradığı iş gücü kaybı oranının tespiti yönünden, sağlık kurulundan rapor alınmış ve bu raporda belirtilen " %66 maluliyet oranı " dikkate alınmak suretiyle hüküm kurulmuştur.
2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Yasası"nın 16/II-c maddesi gereğince; meslekte kazanma gücü kaybı konusunda bilimsel ve teknik görüşlerini bildirmekle görevli Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu olup, bu kuruldan alınacak rapora göre karar verilmelidir. Yerel mahkemece, açıklanan yönler gözetilmeyerek, eksik incelemeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun görülmediğinden, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
2-Dava konusu zarar, 23.10.2011 günü gerçekleşen deprem nedeniyle oluşmuştur. Bina; plan ve projesine, imar düzenlemelerine ve deprem yönetmeliğine uygun yapılmış olsa bile, gerçekleşen depremin Richter ölçeğine göre 7,2 şiddetinde olduğu gözönünde tutulduğunda binanın deprem nedeniyle hasara uğraması kaçınılmazdır. (06.03.2013 Tarih, 2012/786 Esas 2013/318 Karar Sayılı Hukuk Genel Kurulu ilamı)
BK"nun 43/1 (TBK 51/1) maddesine göre; "Hakim, hal ve mevkiin icabına ve hatanın ağırlığına göre tazminatın suretini ve şumülünün derecesine tayin eyler."
Davacının, oluşan zararı, deprem nedeniyle ikamet ettiği, binanın yıkılarak kendinin enkaz altında kalması sonucu doğmuştur. Depremin mücbir sebep olarak kabul edilip, zararla illiyet bağını kestiği kabul edilemez ise de; ne zaman ve hangi büyüklükte olacağı öngörülemeyen ve sonucu gerçekleştiğinde büyük bir yıkıma sebebiyet veren, bölgede herkesi etkileyen en büyük doğal afet olduğu da kabul edilmek zorundadır.
Ayrıca, bölgenin birinci derecede deprem kuşağında yer aldığı ve oluşan depremin şiddet büyüklüğü de gözden kaçırılmamalıdır. O halde, mahkemece, bilirkişi tarafından belirlenen tazminat miktarından adalete uygun bir hakkaniyet indirimi yapılması da gereklidir. Bu hususta bir değerlendirme yapılmamış olması da doğru görülmemiş, hükmün açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.