MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) 41. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/09/2013
NUMARASI : 2011/443-2013/217



Taraflar arasındaki menfi tespit- istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkiline ait işyerinde 21.07.2009 tarihinden 2010 yılının Haziran ayına kadar faaliyette bulunduğunu, 27.04.2010"da rutin kontroller sırasında davalı BEDAŞ tarafından sayacın değiştirildiğini ardından sayaca müdahale olduğundan bahisle ceza tahakkuk ettirildiğini, cezaya itiraz edildiğini, itiraz komisyonunca red kararı verildiğini ancak red kararında sayaca müdahale tarihinin 06.05.2009 olduğu belirtildiğinden müvekkilinin o tarihte bu adreste olmadığını, ayrıca tutanak tarihinde işyerindeki mevcut makine sayısının üç olup bu kadar yüksek sarfiyat yapmasının mümkün olmadığını iddia ederek, davalı tarafından kaçak elektrik kullanıldığı iddiası ile tahakkuk ettirilen ceza bedeli olan 32.190,90 TL için davacının borçlu olmadığının tespiti ile 16.03.2010 tarihinde yapılan 4.165,08TL ödemenin istardadını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; dava konusu tesisata ait sayacın mühürleriyle oynandığının Darphane ve Damga Matbaası Genel Müdürlüğü raporu ile sabit olduğunu, laboratuvar incelemesinde de sayaca el atıldığının tespit edildiğini, bunun üzerine kaçak işlemi yapıldığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, davacının davalı tarafından düzenlenen 27/04/2010 tarihli ve 013858 seri nolu sayacı değiştirme tutanağından dolayı ve bu tutanak uyarınca davalı tarafından davacı aleyhine yapılan Bakırköy 15.İcra Müd."nün 2011/16830 E sayılı icra dosyasındaki borçtan dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine, 4.165,08 TL bedelli alacak yönünden açılan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin 13.maddesinde kaçak elektrik enerjisi tüketimi düzenlenmiştir. Buna göre; ""Gerçek veya tüzel kişilerin; a) Dağıtım sistemine veya sayaçlara veya ölçü sistemine ya da tesisata müdahale ederek, tüketimin doğru tespit edilmesini engellemek suretiyle, eksik veya hatalı ölçüm yapılması veya hiç ölçülmeden veya yasal şekilde tesis edilmiş sayaçtan geçirilmeden mevzuata aykırı bir şekilde elektrik enerjisi tüketmesi, b) Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin ilgili mevzuata uygun olarak kestiği elektrik enerjisini, yükümlülüklerini yerine getirmeden dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin izni dışında açması kaçak elektrik enerjisi tüketimi olarak kabul edilir.""
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporuna bakıldığında; davacının kullanmakta olduğu sayacın mühürlerinin orijinal olmadığı, üst kapağının açılmış olduğu vs. tespit edilmiş ise de, sayacın eksik tüketim kaydedip kaydetmediği, eksik tüketim kaydediyorsa yüzde kaç oranında olduğunun tespit edilmediği, ayrıca el atılmış sayacın göstermiş olduğu tüketimin sağlam sayacın göstermiş olduğu tüketimden 1,5 kat fazla olduğunun ortaya çıktığı, sökülen sayaçta yapılan sarfiyatın orta boy bir ütü atölyesinin gücü ile uyumlu olduğu gerekçeleri ile sayaçla kaçak elektrik kullanılmamış olduğu yönünde görüş bildirildiği görülmektedir. Oysa, davaya konu 27.04.2010 tarihli sayaç değiştirme tutanağına bakıldığında; optik portlu bilgisayar ile yapılan kontrolde sayacın üst kapak açık ikazı görüldüğünü, sayacın laboratuvarca kontrol edileceğinden kaldırıldığının belirtildiği, 09.06.2010 tarihli Darphane ve Damga Matbaası Genel Müdürlüğü raporunda ise sayaç mühürlerinin orijinal olmadığının tespit edildiği anlaşılmaktadır.
O halde; mahkemece, davacının davaya konu sayaca müdahale ederek yukarıda anılan yönetmelik hükmü anlamında kaçak elektrik kullanma fiilini gerçekleştirdiğinin kabulü ile konusunda uzman üç kişilik bilirkişi kurulundan alınacak rapor ile kaçak kullanım bedelin tespiti gerekirken, soyut gerekçelerle, yoruma dayalı bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.