MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) 37. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/12/2013
NUMARASI : 2013/157-2013/311


Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesi ile; davalı şirketin elektrik abonesi olduğu Regina Sultanas adı işletmesinin 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu kapsamında turizm işletme belgesine haiz olduğunu, kanuna aykırı olarak 06.2003-05.2013 döneminde sanayi tarifesi yerine ticarethane tarifesinden tahakkuk yapıldığını iddia ederek, (fazlaya ilişkin hak ve alacakları saklı kalmak kaydı ile) şimdilik 5.000TL"den borçlu olmadıklarının tespitine ve her bir faturaya ilişkin olarak ödeme tarihlerinden itibaren avans faizi oranında işlemiş faizi ve dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizinin davalıdan istirdadına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; dava konusu indirimli tarifeden yararlandırılmama işlemine karşı husumetin Hazine Müsteşarlığına ve Kültür ve Turizm Bakanlığına yöneltilmesi gerektiğini savunarak öncelikle husumet ve esas yönünden davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davalının husumet itirazının yerinde olduğu, husumetin Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Kültür ve Turizm İl Müdürlükleri ve/veya ilgisine göre başka kişilere yöneltilmesi gerektiği anlaşıldığı gerekçesi ile davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; Turizm Teşvik Belgesine sahip işletmenin, 2003 yılı 6. ayı ila 2013 yılı 5. ayı arasında kullandığı elektriğin bedelinin 2634 sayılı Turizm Teşvik Kanunu"nun 16. maddesine aykırı şekilde ticarethane tarifesi üzerinden ücretlendirilerek davacı aboneden fazla para tahsil edildiği gerekçesiyle açılmış istirdat istemine ilişkindir.
Öncelikle taraflar arasındaki uyuşmazlığı giderecek meri mevzuat hükümlerinin incelenmesinde yarar vardır.
16/03/1982 tarihli ve 17635 sayılı resmî gazetede yayınlanan 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunun; amaç başlıklı 1.maddesinde “Bu Kanunun amacı; turizm sektörünü düzenleyecek, geliştirecek, dinamik bir yapı ve işleyişe kavuşturacak tertip ve tedbirlerin alınmasını sağlamaktır”, Kapsam başlıklı 2.maddesinde “Bu Kanun, turizm hizmeti ile bu hizmetin gereği kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ve turizm merkezlerinin tespiti ile geliştirilmelerine, turizm yatırım ve işletmelerinin teşvik edilmesine, düzenlenmesine ve denetlenmesine ilişkin hükümleri kapsar”, 16.maddesinde ise “Turizm belgeli yatırım ve işletmeler elektrik, gaz ve su ücretlerini o bölgedeki sanayi ve meskenlere uygulanan tarifelerden en düşüğü üzerinden öderler” hükümleri yer almaktadır.
2010/478 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 1.maddesinde “bu kararın amacı, Kültür ve Turizm Bakanlığından Turizm Yatırım Belgesi veya Turizm İşletme Belgesi almış yatırım veya işletmelerin tükettikleri elektrik enerjisi bedellerinin bir kısmının bütçeden karşılanmasını temin etmektir.”, 2.maddenin 1-a fıkrasında bu kararda geçen “Bakanlık: Kültür ve Turizm Bakanlığını” ifade eder, 3.maddede “elektrik enerjisi desteği miktarı. Bakanlıkça belgelendirilmiş turizm yatırımları veya işletmelerde, şantiye dönemi dâhil tüketilen elektrik enerjisi giderlerinin; tesisin bulunduğu ildeki mesken ve sanayi abonelerine uygulanan tarifelerden en düşüğü ile kendi abone grubuna uygulanan tarife arasındaki fark kadardır. Elektrik enerjisi desteği ödemeleri Bakanlık bütçesine konulacak ödenekten karşılanır”, 7. maddesinde “12/04/2002 tarihli ve 2002/4100 sayılı Kararnamenin eki Kararın 2. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi ile 3.maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi yürürlükten kaldırılmıştır”, 8.maddesinde “Bu karar 16/07/2009 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer”, hükümleri yer almaktadır.
2634 sayılı Turizm Teşvik Kanunu"nun 16. maddesine göre Turizm belgeli yatırım ve işletmelerin elektrik bedelini en düşük tarifeden ödeyecekleri öngörülmüştür. Turizm Teşvik Kanunu"nun 16. maddesi yürürlükte olmakla birlikte, Bakanlar Kurulu"nun 24/05/2010 tarihli Turizm Belgeli Yatırım ve İşletmelere Elektrik Enerjisi Desteği Hakkında Kararı 29/06/2010 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Bu kararda Kültür ve Turizm Bakanlığından “Turizm Yatırım Belgesi” veya “Turizm İşletme Belgesi” almış yatırım ve işletmelerin tükettikleri elektrik enerjisi bedellerinin bir kısmının bütçeden karşılanmasının usul ve esasları düzenlenmiştir. Kararın 16/07/2009 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinden itibaren yürürlüğe gireceği bu kararın 8. maddesinde öngörülmüştür. 16/07/2009 tarihinden önce Turizm Teşvik Kanunu"nun 16. maddesine aykırı olarak yüksek tarifeden tahsil olunan enerji bedellerinin ilgili tedarikçi firmadan, 16/07/2009 tarihinden sonraki enerji bedellerinin ise Kültür ve Turizm Bakanlığından talep edilebileceği kabul edilmiştir.
Somut olayda davacının talebi, Turizm Teşvik Belgesine sahip işletmenin kullandığı elektriğin bedelinin 2634 sayılı Turizm Teşvik Kanunu"nun 16. maddesine aykırı şekilde ticarethane tarifesi üzerinden ödediği 2003 yılı 6.ayı ila 2013 yılı 5.ayı arasındaki bedelleri kapsamaktadır. O hâlde davacı yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda 16/07/2009 tarihinden önce fazla ödediğini iddia ettiği bedelleri davalıdan bu tarihten sonraki ödediğini iddia ettiği bedelleri ise Kültür ve Turizm Bakanlığından isteyebilir.
Hâl böyle olunca mahkemece; Bakanlar Kurulu"nun 2010/478 sayılı kararının üzerinde durulup, yukarıda arzedilen ilke ve esaslarda gözönünde bulundurulup tüm deliller birlikte değerlendirilip, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak Bakanlar Kurulu kararı yok sayılarak yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.