MAHKEMESİ : NEVŞEHİR AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/05/2014
NUMARASI : 2013/791-2014/351


Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde özetle; tarafların boşandıklarını, müşterek çocuğun velayetinin davacıya verildiğini, müşterek çocuk için aylık 150,00 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, davacının çocuğun ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandığını, şu an 9 yaşında olan çocuğun 4 yaşından beri A tipi otizm epilepsi rahatsızlıkları ile annesi ile birlikte mücadele ettiğini, müşterek çocuk için belirlenen 150,00 TL iştirak nafakasının artırılarak aylık 850,00 TL"ye yükseltilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı taraf dilekçesinde özetle; davacının devletten 700,00 TL bakım parası aldığını, müşterek çocuğun tedavi masraflarının devlet tarafından karşılandığını, çocuğun Kayseri"ye tedaviye götürülmesinin davacının kendi inisiyatifiyle hareketinden kaynaklandığını, davacının ikinci evliliğini yaptığını, kendi gelirinin düşük olduğunu, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, 19/09/2011 tarih 2011/672 Esas 2011/578 Karar sayılı kararı ile tarafların müşterek çocuğu olan 14/03/2004 doğumlu Hasan Uçar lehine bağlanan aylık 150,00 TL iştirak nafakasının 50,00 TL artırılarak dava tarihi olan 27/11/2013 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık 200,00 TL iştirak nafakasının her ay davalıdan alınarak çocuk için harcanmak üzere davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş, hüküm, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava, iştirak nafakasının artırılması talebine ilişkindir.
TMK.nun 182/2.maddesinde; velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorunda olduğu hükme bağlanmıştır.
Türk Medeni Kanunu"nun 327/1.maddesinde; çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderlerin anne ve baba tarafından karşılanacağı hükme bağlanmıştır. Aynı yasanın 328/1.maddesi hükmü gereğince ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir.(TMK.nun 329/1.maddesi)
Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur. (TMK.nun 330/1.maddesi)
TMK.nun 331.maddesine göre; durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler.
Dosya kapsamına göre; tarafların 19/09/2011 tarihinde boşandıkları, 14.03.2004 doğumlu Hasan"ın velayetinin davacı anneye verildiği, 22.05.2014 tarihinde, müşterek çocuk Hasan için hükmedilen 150,00 TL iştirak nafakasının 200,00 TL"ye yükseltilmesine karar verildiği, davalı babanın, camcılık işini yaptığı, serbest meslek erbabı olduğu, davalının dükkan kirası olarak 1.050,00 TL kira bedelini havale ettiğini gösterir dekontunun dosya içinde mevcut olduğu, çocuğun hastalığı nedeniyle tedavi gördüğü ve bu tedavinin özel bakım gerektirdiği, çocuğun öğrenci olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, iştirak nafakasının niteliği; müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları ve nafaka yükümlüsünün (davalı babanın) gelir durumu nazara alındığında, müşterek çocuk için takdir olunan iştirak nafakası miktarı az olup, TMK.nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.
Bu nedenle, mahkemece; tarafların ekonomik sosyal durumu, müşterek çocuğun ihtiyaçlarındaki değişim, eğitim durumu, rahatsızlığı ve davalının gelir durumu gözönünde bulunduğunda, hakkaniyete uygun bir nafaka takdir edilmesi gerektirirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.