Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının onanmasını mutazammın 3.5.2007 tarih, 6191/8806 sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki şikayetçi vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçi vekili İstanbul 2. İcra Müdürlüğünün 1999/19 esas sayılı dosyasından tasfiyesi yürütülen müflis O. A. masasında fon alacağı olarak sıra cetvelinin 4-5-6-7-18-19-20-21. ve 22 numaralarında kayıtlı alacakları temlik aldıklarını, 5411 sayılı Bankacılık Yasasının 143/5. maddesi uyarınca müvekkili şirketin harçtan muaf olduğunu, harç kesilmeksizin müvekkili şirkete ödeme yapılması gerektiğini, ancak, kendilerinden bu harcın tahsil edildiğini öne sürerek bu harcın iadesine karar verilmesini istemişlerdir. Mahkemece 5411 sayılı Bankacılık Yasasının 143. m.ve atıf yaptığı maddelerde temlik alacaklısı şirketin fona tanınan harç istisnasından yararlanacağına dair açık bir hüküm olmadığı gibi, 5035 sayılı Yasayla değişik 492 sayılı Harçlar Kanununun 123. maddesinde yapılan değişikliğin de yargı harçlarını kapsamadığı gerekçesiyle şikayetin reddedildiği görülmektedir.
Konu ile ilgili Bankacılık Yasasının 143. maddesi, (Bankalar ve fon dahil diğer mali kurumların alacakları ile diğer varlıklarının satın alınması, tahsili, yeniden yapılandırılması ve satılması amacıyla kuruluş ve faaliyet esasları kurul tarafından belirlenen varlık yönetim şirketleri de kurulabilir....Bu kanun kapsamında kurulan varlık yönetim şirketleri.... 492 sayılı Harçlar Kanununa göre ödenecek harçlardan.... istisnadır.) hükmünü içermektedir.
Maddenin gerekçesinde de, (... yetkisi dışında fonun sahip olduğu tüm.... istisna ve muafiyetlerden aynı şekilde yararlanma imkanı tanınarak, alacakların takip ve tahsilinin kolaylaştırılması amaçlanmıştır.) denilmiştir. (Bknz. Bankacılık Kanunu Şerhi. C.2.Prof.Dr.Seza Reisoğlu S.1583)
Yukarıda açıklanan 5411 s.k. Bankacılık Kanununun 143. maddesi "varlık yönetim şirketi" başlığını taşımaktadır.Bu durumda anılan madde metninden gerekse buna ait gerekçeden anlaşılacağı üzere şikayetçinin yargılama harçlarından 5 yıl süre ile istisna tutulduğu tartışmasızdır. Mahkeme harcının bu gerekçe ile bozulması gerekirken onandığı anlaşılmakla şikayetçinin karar düzeltme talebinin kabul edilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ : Şikayetçi vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 3.5.2007 tarih ve 2007/6191 Esas 2007/8806 K. sayılı onama kararının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.