İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5569 Esas 2019/19203 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5569
Karar No: 2019/19203
Karar Tarihi: 11.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5569 Esas 2019/19203 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/5569 E. ve 2019/19203 K. numaralı kararda, sanığın hırsızlık suçundan mahkum olduğu belirtiliyor. Ancak, hırsızlık suçunun alt sınırının 3 yıl hapis cezası olduğu halde sanığa 2 yıl hapis cezası verildiği ve ceza tayininin eksik olduğu vurgulanıyor. Ayrıca, TCK'nın 143. maddesi yerine 35. maddesi uygulanmış olması eleştiriliyor. Temyiz sonucu hükümde bir değişiklik yapılmamış ve hak yoksunluklarının uygulanması konusunda bir karar verilmemiş olsa da, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddesi iptalleri dikkate alınarak hüküm onanıyor.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-e maddesi (hırsızlık suçu ve alt sınır cezası)
- 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi (hırsızlığın gece vakti işlenmesi ve tamamlanması durumunda uygulanacak hükümler)
- 5237 sayılı TCK'nın 35. maddesi (azmettirme)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunluğu)

2. Ceza Dairesi 2019/5569 E. , 2019/19203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihi itibariyle sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-e maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun gerektirdiği hapis cezasının alt sınırının 3 yıl olduğu gözetilmeden 2 yıl hapis cezası tayin edilmesi, sanığın hırsızlık suçunu gece vakti işlediğinin ve suçun tamamlandığının anlaşılması karşısında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmaması ve aynı Kanun’un 35. maddesinin uygulanması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.