MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11.05.2016 tarih ve 2014/625-2016/386 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı sigorta şirketinin arasında “Gelir Koruma Sigorta Poliçesi” imzalandığını, müvekkilinin 20.12.2013 tarihinde işten çıkarıldığını, işten çıkarılması üzerine sigorta şirketine başvuru yapmasına rağmen başvurusunun reddedildiğini, davalının red yazısında, müvekkilinin tam zamanlı iş sözleşmesi ile çalışmadığı için başvurusunun kabul edilmediğini, sigorta şirketinin red karan usulsüz olduğunu, müvekkilinin tam süreli çalıştığını ileri sürerek 4.800 TL sigorta bedelinin temerrüt tarihi itibariyle işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının çalışmasının kısmi süreli olduğunu, teminat dışı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacının talebinin gelir koruma sigorta poliçesi teminatında bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 245,89 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.