MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kangütme saikiyle öldürme ve bu suça yardım, kasten öldürmeye teşebbüs


TÜRK MİLLETİ ADINA

1) O yer Cumhuriyet Savcısının temyizinin sadece sanık.hakkında katılan .yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat hükmüne yönelik olduğu gözetilerek inceleme yapılmıştır.
2) Sanıklar .,., bir plan dahilinde daha önce ağabeylerinin öldürülmesi olayıyla ilgisi olduğunu düşündükleri maktulün kendilerinden korkup . kaçarak . yerleşmesi sonrasında adresini tespit edip, bu adrese yakın bir pansiyon kiraladıkları, bulunduğu yerleri gözetledikleri ve olay günü sanık . açık olan pencereden maktule ateş ederek öldürdüğü, daha sonra birlikte olay yerinden kaçtıkları anlaşılan olayda, sanık Uğur"un suç üzerinde müşterek hakimiyet kurduğu, her aşamada yer aldığı, buna bağlı olarak TCK.nun 37. maddesi uyarınca sorumlu tutulması gerektiğinin gözetilmemesi ve her iki sanık hakkında şartları oluştuğu halde ayrıca TCK.nun 82/1-a maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık. maktul . yönelik kasten nitelikli öldürme, sanık .bu fiile yardım etme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, sanık.. hakkında katılan . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama neticesinde elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısının sanık . hakkında İlyas"a karşı eylemde sübuta, sanıklar müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, haksız tahrik indiriminin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükümleri ile beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 23/03/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.