MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, konut dokunulmazlığını bozma, hakaret
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; TCK.nun 81, 35/2, 62 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası
TCK.nun 125/1-4, 43/2, 62, 52. maddeleri uyarınca, 3500 TL adli para cezası
TCK.nun 116/4, 62 maddeleri uyarınca, 10 ay hapis cezası
Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında: Kasten yaralama suçundan ayrı ayrı beraat

1- Sanık ... müdafiinin süre tutum dilekçesinde hükmü sadece bu sıfatla temyiz ettiği, katılan sıfatıyla yaptığı temyizinin ise bir haftalık yasal süreden sonra gerçekleştiği, ... adlı kişiye yönelik bir eylem nedeniyle açılmış bir kamu davası bulunmadığı, bu nedenle suçtan zarar gören sıfatı olmadığı, verilen katılma kararının hükümsüz olduğu anlaşılmakla; adı geçenlerin katılan sıfatıyla yaptıkları temyiz taleplerinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı reddine karar verilmiş,
2- Sanık ..."in konut dokunulmazlığını ihlal suçunu sanıklar ... ile birlikte işlediği kabul edilmesine rağmen TCK"nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması ise karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal, mağdurlar ...,"e yönelik zincirleme ve aleni şekilde hakaret suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezaları azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar ... hakkında mağdurlar ..., ve ..."a yönelik kasten yaralama suçlarının TCK"nun 25/1 maddesi kapsamında meşru müdafaa koşulları altında gerçekleştirildiği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin suç vasfına, eksik incelemeye, Cumhuriyet savcısının sanık ... yönünden vasfa, diğer sanıklar yönünden meşru müdafaa koşulları bulunmadığına katılanlar ..."ın kendilerine yönelik eylemlerde meşru müdafaa koşulları bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde TCK"nun 43/2 maddesi uygulanırken 105 gün adli para cezasına 1/2 oranında arttırım uygulandığı belirtilmesine rağmen 157 gün adli para cezası yerine, 210 gün şeklinde fazla cezaya hükmolunması ve,
-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanık ... hakkında bu madde ile yaptığı uygulamalar,
Yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak
a) Hüküm Fıkrasının 1/b nolu bendinde yer alan "210 gün adli para", "175 gün adli para", "3.500 TL adli para cezası" ibarelerinin sırasıyla "157 gün adli para", "130 gün adli para" ve "2.600 TL adli para cezası ",
b) Sanık ... hakkındaki hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin ise "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde, değiştirilmesine karar verilmek suretiyle
DÜZELTİLEN, sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükümleri ile beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 23/03/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.