MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve bu suça teşebbüs, kasten yaralama, konut dokunulmazlığını ihlal, hakaret, tehdit, mala zarar verme


TÜRK MİLLETİ ADINA

1)Sanık . müdafii .. ile sanık . müdafii . süresi içerisinde vermiş oldukları süre tutum dilekçeleri ile hükmü sadece sanık sıfatıyla temyiz ettikleri anlaşılmakla, süresinden sonra sanık İsmet müdafii ile sanık . diğer müdafii . katılan sıfatıyla yapmış oldukları temyiz taleplerinin CMUK"un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2)Sanık. müdafiinin süresinden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme talebinin CMUK"un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
3)Sanık .hakkında maktul . yönelik kasten öldürme, mağdurlar .,., yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına; sanık . hakkında mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve hakaret ile mağdur . yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet, mağdur . yönelik ayrıca tehdit suçundan ceza verilmesine yer olmadığına; sanıklar .,., hakkında ise mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur . yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelemede;
A)Oluşa, dosya içeriğine ve mahkemenin gerekçesine göre sanık . kız kardeşi ile evli olan mağdur . evini terkederek başka bir kadınla birlikte yaşamaya başlamasının hiddettiyle diğer sanıklar .,., ve maktul . ile birlikte
hareket etmek suretiyle mağdur . çok sayıda kesiye ve kafada 3.(orta) derecede kırığa neden olacak şekilde yaraladıkları olayda; sanıklar.,.,ve. mağdur . yönelik eylemlerinin kasten öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesinde ve sanık. hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve hakaret suçlarında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan aksi görüşle bozma öneren tebliğnamedeki düşüncelere iştirak edilmemiştir.
B)Sanık . hakkında maktul .yönelik kasten öldürme, mağdurlar .,., yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlerde; TCK"da yer alan meşru savunmaya ilişkin uygulama maddesi karışıklığa neden olacak şekilde TCK"nın 25/1 ve 27/2 olarak belirtilmiş ise de gerekçede açıkça sanığın eylemlerini meşru savunma altında gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi ve sanığın meşru savunma altındaki bu eyleminde sınırın aşılmasının dahi kabul edilemeyeceğinin belirtilmiş olması karşısında; bu durum açıkça yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
C)Sanıklar .,.,., hakkında mağdur . yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, TCK"nın 119/1-a-c maddesi ile yapılan uygulama ile tayin olunan 2 yıl 12 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62. maddesi ile yapılan 1/6 oranında indirim ile sonuç cezanın 2 yıl 6 ay hapis yerine, hatalı hesaplama yapılması suretiyle yazılı şekilde 1 yıl 18 ay olarak belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
E)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar.,.,., mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur . yönelik konut dokunulmazlığının ihlali ve sanık. ayrıca mağdur . yönelik hakaret suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık. yönünden mağdur .yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve hakaret suçları yönünden kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile tüm sanıklar yönünden takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, sanık . maktul .ile mağdurlar.,., yönelik eylemlerini meşru savunma sınırları içerisinde gerçekleştirdiği ve sanık . mağdur . yönelik tehdit eyleminin öldürmeye teşebbüs suçu yönünden sanığın kastını ortaya koyduğu kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının sanık . hakkında maktul . ile mağdurlar .,., yönelik eylemleri nedeniyle ağır tahrik altında mahkumiyet hükümleri kurulması gerektiğine, sanıklar .,.,., mağdur . yönelik eylemlerinin kasten yaralama suçunu oluşturduğuna, sanık .hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna ve mağdur . yönelik eylemi
nedeniyle de ayrıca tehdit suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine, sanık.müdafiinin sübuta, meşru savunmaya, suç niteliğine, sanık .müdafiileri ile sanık. ve müdafiilerinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede; eksik incelemeye, sübuta, katılanlar .,.,vekilinin sanık . hakkında maktul . yönelik eylemi nedeniyle mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, sanık. maktul .ile mağdurlar,., yönelik eylemlerini TCK"nın 25/1. maddesi kapsamında meşru savunma sınırları içerisinde gerçekleştirdiği ve bu nedenle hakkında TCK"nın 25/1 maddesi delaletiyle CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararları verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde olayda uygulama yeri bulunmayan TCK"nın 25/1 ve 27/2 maddeleri delaletiyle CMK"nın 223/3-b maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi; sanık . hakkında mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde, TCK"nın 29. maddesinin uygulanması ile tayin olunan 9 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62. maddesi ile yapılan 1/6 oranında indirim ile sonuç cezanın 8 yıl 1 ay 15 gün hapis yerine, hatalı hesaplama yapılması suretiyle yazılı şekilde 7 yıl 13 ay 15 gün hapis olarak belirlenmesi; sanıklar .,.,., hakkında mağdur .yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının icrası sırasında sırf suçun işlenmesini kolaylaştırma amacıyla silah kullandıkları sabit olmadığı halde haklarında TCK"nın 119/1. maddesinin "c" bendi ile uygulama yapılması ile yetinilmesi yerine yazılı şekilde "a" bendi ile de uygulama yapılması; sanıklar.,.,., hakkında mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve mağdur . yönelik konut dokunulmazlığının ihlali ile sanık . hakkında ayrıca mağdur . yönelik hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar ile sanık.hakkında mağdur .yönelik tehdit suçundan kurulan hükümde sanığın tehdit eylemini öldürmeye teşebbüs suçunun icrası sırasında gerçekleştirmesi nedeniyle bu suç yönünden kastını ortaya koyduğu ve bu nedenle hakkında ayrıca tehdit suçundan karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilmesi yerine yazılı biçimde CMK"da karşılığı olmayacak şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının "G" bendinde yer alan "ve 27/2 maddeleri" ibaresinin hükümden çıkartılmasına, "CMK"nın 223/3-b madde gereğince sanık . atılı bu suçlardan ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin ise "CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca beraatine" ibaresi ile değiştirilmesine; hüküm fıkrasının "B" bendinin "4" nolu bölümünde yer alan "7 yıl 13 ay 15 gün" ibaresinin aleyhe temyiz olduğu da gözetilerek "8 yıl 1 ay 15 gün" ibaresiyle değiştirilmesine; hüküm fıkrasının "C" bendinin "2" nolu
bölümünde yer alan "119/1-a-c" ibaresinin "119/1-c" ibaresi ile değiştirilmesine; hüküm fıkrasının "A, B, C ve E" bentlerinde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine ve hüküm fıkrasının "F" bendinde yer alan "ceza verilmesine yer olmadığına" ilişkin ibarenin ise "karar verilmesine yer olmadığına" ibaresi ile değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
4)Sanıklar .,.,., hakkında mağdur . yönelik mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelemede;
Mağdur . hükümden sonra 19.08.2014 tarihli dilekçesi ile dosyadaki tüm şikayetlerinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, şikayete tabi olan mala zarar verme suçu yönünden TCK"nın 73. ve 74. maddeleri uyarınca sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısı, sanık.müdafii, sanık . ve müdafiileri ile sanık.ve müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, hükmolunan cezaların miktarı, tutuklulukta geçen süre ve bozmanın mahiyetine göre sanık .ve müdafiinin, sanık .ve müdafiilerinin ve sanık .müdafiinin tahliye taleplerinin reddine, 29/03/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
29/03/2016 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık . müdafiileri Avukat .,., yokluklarında, 07/04//2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.