MAHKEMESİ : ORDU 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/02/2014
NUMARASI : 2012/61-2014/92
.


Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davalı dağıtım şirketince davacı Sağlık Bakanlığı"na bağlı Ordu Kumru Devlet Hastanesi"nin elektrik faturaları düzenlenirken faturalarda "Abone Tipi" bölümünde açıkça hastane diye yazılı olduğu halde fatura içeriğinde hesaplama sırasında tarifede resmi sağlık kurumlarının yer aldığı "B.2/2 Diğer-1" bölümünün tabi olduğu tarife rakamları yerine "B.1 Ticarethane" başlığı altında yer alan kuruluşların tabi olduğu tarifeden hesaplama yapıldığını, davalı ile yapılan yapılan yazışma sonrası hatalı tarifenin düzeltildiğini, ancak bu faturalar gereğince fazla alınan bedellerin ödenmesi talebinin reddedildiğini ileri sürerek 01/01/2006-31/06/2010 tarihleri arasındaki fazla yapılan 17.428,44 TL ödemenin ödeme tarihlerinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulü ile 17.428,43 TL"nin her bir ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı temyizi yönünden;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK.nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Hüküm, reddedilen miktar yönünden (0,01 kuruş) karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
2-Davalı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; BK"nun 101/2 (TBK"nun 117/1) maddesi gereğince, muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Zenginleşen kimseden, iade talep edilmeden önce temerrüde düşürülmüş sayılmasının yasal dayanağı bulunmamaktadır. Sebepsiz zenginleşmede gecikme faizinin işlemesi için borçlunun bir ihtar ya da dava açılmak suretiyle temerrüde düşürülmesi gerekir.
Somut olayda, her ne kadar mahkemece, kabul edilen fazla ödemenin her bir ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş ise de; dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden, davadan önce davacı tarafın 18.01.2011 tarihli yazısı ile davalıdan dava konusu bedelin iadesinin istenildiği, davalı tarafın ise 03.02.2011 tarihli cevabi yazısı ile iadenin mümkün olmadığının bildirildiği görülmüştür..
Buna göre; mahkemece, davacı tarafın davalı taraftan talep ettiği bedel yönünden dava öncesinde, taraflar arasındaki yazışmalar da dikkate alınarak, temerrüt olgusunun ve temerrüt tarihinin saptanması suretiyle temmerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmesi, davalının temerrüdü yoksa dava tarihinden itibaren davalının temerrüde düştüğü kabul edilmek suretiyle faiz yönünden bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde her bir ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.