
Esas No: 2018/1454
Karar No: 2018/11829
Karar Tarihi: 05.07.2018
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2018/1454 Esas 2018/11829 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : GAİPLİK KAYYIMLIK KARARININ KALDIRILMASI
TAPU İPTALİ VE TESCİL
Taraflar arasındaki davadan dolayı ... .Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10.11.2015 gün ve 2009/338 Esas - 2015/506 Karar sayılı hükmün onanmasına ilişkin olan 06.12.2017 gün ve 5036-7124 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacı-davalı ... vekili ve birleştirilen davada davalı Kayyım ... Defterdarı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dava, 12.000.TL değer gösterilerek açılmış ve mahkemece bu değer üzerinden 10.11.2015 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu"nca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.04.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talep karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 06.12.2017 günlü Daire kararının düzeltilmesi istendiği için kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK"nun 440/III-1 maddesi 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanunun 19.maddesi ile HUMK."na ilave edilen Ek Madde 4"e göre de; 01.01.2017 tarihinden itibaren değeri 13.900.00.TL"den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile) davacı Hazine ve Kayyım vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin 31.01.2018 günlü dilekçesinin REDDİNE, birleştirilen davada davalı Kayyım İstanbul Defterdarlığından peşin alınan harcın istek halinde iadesine, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince Maliye Bakanlığından harç alınmasına yer olmadığına
05.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.