MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi, Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili, davalının vekil edeninin eski eşi olduğunu, tarafların Üsküdar 2. Aile Mahkemesinin 2009/284 E ve 2011/557 K sayılı kararı ile boşandıklarını ve kararın 26/04/2012 tarihinde kesinleştiğini, yapılan tüm ihtarlara rağmen davalının vekil edenine ait ... İli, ... İlçesi, ... Mahallesi, ... Caddesi, 59/1 pafta 10239 Ada, 3 parselde kayıtlı gayrimenkulde oturmaya devam ettiğini, davalının dava konusu taşınmaz üzerindeki müdahalesinin men’ine, fazlaya ilişkin her türlü dava ve talep hakları saklı kalmak kaydı ile Üsküdar 2. Aile Mahkemesinin 2009/284 E ve 2011/557 K sayılı kararın kesinleşme tarihi olan 26/04/2012 tarihinden şimdilik dava tarihine kadar olmak üzere 1.000,00 TL ecrimisilin yasal faizi ile birlikte karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, vekil edeninin dava konusu konutta ikamet etmediğini, aynı site içerisinde bulunan ailesi ile birlikte kaldığını, davacının giderken tüm eşyaları da beraberinde götürdüğünü, bu sebeple evin boş olduğunu, vekil edeninin arada havalandırmak amacı ile dava konusu eve uğradığını ayrıca davacı tarafın boşanma davasının kesinleşmesi akabinde dilekçe ekinde sunmuş oldukları ... 1. İcra Müdürlüğü’nün 2012/14170 E. sayılı dosyası ödeme emri ile iş bu dava dilekçesini daha önce de belirttikleri üzere vekil edeninin anne ve babasının oturmakta olduğu "... Mahallesi ... Sokak No: 12 .../..." adresine gönderdiğini, bu nedenlerle müdahalenin söz konusu olmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece verilen ilk kararda davaya konu taşınmaza yapılan müdahalenin men’i ile 7.000,17 TL ecrimisile hükmedilmiş, karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 11/04/2016 tarih 2015/18041E. 2016/4365K. sayılı kararı ile hüküm el atmanın önlenmesi yönünden yerinde görülerek kesinleşmiş, ecrimisil yönünden verilen hükmün, emsal sözleşmeler sunulmadan rapor düzenlendiği gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiş, mahkemece yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın ecrimisil yönünden kabulüne dair verilen karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.


1. Yargıtay ilamında belirtilen bozma sebepleri çerçevesinde işlem yapılarak karar verilmiş, bozma ile kesinleşen hususların yeniden temyiz sebebi yapılmasına usul hükümleri elvermemiş bulunmasına ve temyiz edilen kararda yazılı gerekçelere göre davalı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddine;
2. Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davanın esasına yönelik karar verildiğine göre; karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca dava değeri üzerinden nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir. Somut olayda, maktu vekalet ücretine hükmedildiği görülmektedir. Bu sebeple, yargılama sırasında, yatırılması gerekli harcın ikmali yoluna gidildiğinden, hükümde yargılama gideri hesaplanırken harç ikmali yapılan taşınmaz değerinin dikkate alınması gerekirken bu usule riayet edilmeksizin davalı aleyhine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi, davacı tarafından yatırılan harçların eksik yazılması da hatalı olmuştur.
Hükmedilen ecrimisile dava tarihinden itibaren faiz işletileceği hususu da nazara alınarak gerekçeli kararda dava tarihinin sehven bozma sonrası tarih olan 17.10.2016 olarak yazıldığı, davanın ise davacı tarafından 08.04.2013 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK"nin ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın hüküm fıkrasının 4. bendindeki “492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince hesaplanan alınması gerekli 479,33TL karar ve ilam harcından peşin alınan 111.05TL ile 9,00TL ıslah harcının mahsubu ile bakiye 359,28 TL"nin davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,” ifadenin çıkartılarak yerine “Peşin alınan 111,05 TL harç ile 3.050,00 TL ıslah harcının mahsubu ile bakiye 9.056,94 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,” ibaresinin yazılmasına, 5. bendindeki “Davacı tarafından yapılan 120,05 harç gideri ile 1.000,00TL yargılama giderlerinin oluşan toplam 1120,00TL"nin yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ifadenin çıkartılarak yerine “Davacı tarafça yapılan 3.185,35 TL harç gideri, 677,50 TL keşif ve bilirkişi ücreti, 126,00 TL tebligat-posta gideri, bozma sonrası yapılan 1.000 TL masraf olmak üzere 4.988,85 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ibaresinin yazılmasına, 7. bendindeki “Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesap ve takdir olunan 2.180,00TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ifadenin çıkartılarak yerine “Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesap ve takdir olunan 17.041,66 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ibaresinin yazılmasına, kararda sehven 17.10.2016 olarak yazılan dava tarihinin 08.04.2013 olarak düzeltilmesine, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 120,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 359,333 TL"nin de davalıdan alınmasına 10.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.