MAHKEMESİ : MALATYA 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/04/2014
NUMARASI : 2014/56-2014/373


Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; boşanma kararı ile müvekkili Elif için 50 TL yoksulluk, velayeti müvekkiline verilen müşterek çocuklar Esengül ve Derya için 50" şer TL iştirak nafakasının hüküm altına alındığını, ancak aradan geçen süre ve hayat şartları nedeniyle nafakaların yetersiz kaldığını ileri sürerek; yoksulluk nafakasının aylık 250 TL ye, iştirak nafakalarının ise küçük Esengül için 250 TL ye, küçük Derya için 150 TL ye yükseltilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dava tarihinde ergin olan müşterek çocuk Esengül yönünden davanın reddine, davacı ile müşterek çocuk Derya yönünden ise davanın kısmen kabulüne, yoksulluk ve iştirak nafakasının 100"er TL ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Taraflar arasında görülen Kadıköy 1. Aile Mahkemesinin 2003/350 E. 2004/864 K. sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacı E.. H.. tarafından davalı E.. H.. aleyhine açılan boşanma davasının kabul edilerek, davalı Elif lehine kararın kesinleşmesine kadar tedbir, kararın kesinleşmesinden sonra ise yoksulluk olarak devam etmek üzere aylık 50 TL nafakaya, müşterek çocuk Derya için ise kararın kesinleşmesine kadar devam etmek üzere 50 TL tedbir nafakasına hükmolunduğu, kararın 19.07.2004 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Davada olayları açıklamak ödevi davanın taraflarına; hukuksal nitelendirmeyi yapma ve uygulanması gereken yasa maddelerini belirleyip uygulama ödevi ise hâkime aittir.
Somut olayda, boşanma davasında tayin edilen iştirak nafakasının artırılması talep edilmiş ise de; boşanma kararında iştirak nafakasına hükmedilmemiş olmasına göre, davadaki istem; artırım davası olmayıp, boşanma davası sonrasında iştirak nafakası istemi niteliğindedir(TMK m 327,328).
Mahkemece, bu husus gözetilmeden iştirak nafakasının artırılmasına karar verilmesi doğru görülmemiş ise de; hükmün davacı tarafça temyiz edilmiş olması ve ilk defa takdir edilen iştirak nafakasının müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaçları ile davalının gelir durumu gözetildiğinde şimdilik yeterli olması nedeniyle, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, bu yöne ilişen temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan “…Kadıköy 1. Aile Mahkemesinin 2003/550 Esas, 2004/864 karar sayılı ilamıyla bağlanan aylık 50 TL. İştirak nafakasının 50 TL artırılarak 100 TL"ye çıkarılmasına," ifadesi çıkartılarak yerine “aylık 100 TL iştirak nafakası takdirine,” ifadesinin yazılması suretiyle hükmün HUMK. nun 438. maddesinin 7. bendi uyarınca düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.