Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2, 62/1, 51/1, 7, 8. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla seyir halinde iken yaya olan katılana çarpması neticesinde katılanın vücudunda kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, katılanın kolluk ifadesinde arkadaşları .... ve .... ile birlikte yürümekte olduğunu, sanığın ise duruşmada kaza anında yanında kuzeni .... olduğunu beyan etmesine karşın bu kişilerin ifadesinin alınmadığı, kusur durumunun tespitine yönelik bilirkişi incelemesi veya keşif yapılmadığı anlaşılmakla, sanık ve katılanın ifadesinde adı geçen kişilerin tanık sıfatıyla ifadesi alınıp, gerektiğinde mahallinde keşif icra edilerek kazanın gerçekleşme biçimi saptandıktan sonra sanığın kusur durumunun mahkemece belirlenebilmesi amacıyla oluşa uygun biçimde bilirkişi raporu tanzim edilmesi sağlanarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Katılanın vücudunda kemik kırığına neden olacak nitelikte yaralandığının kabul edildiği anlaşılmakla, uygulama maddesinin TCK’nın 89/2-b.maddesi yerine TCK’nın 89/2. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.