Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62/1, 52/2-4. maddesi gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki kamyonet tipi aracıyla gündüzün şehir içinde tek yönlü yolun sağ tarafında duraklama halindeyken bir anda kontrolsüzce kendi beyanına göre 15-20 metre kadar geri geri ilerlediği sırada arkasından karşıya geçmek üzere sol tarafını kontrol eden müştekiye sağ yandan aracının arka orta kısmıyla çarparak nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, suçun bilinçli taksirle işlendiğinin ve sanığın cezasında TCK"nın 22/3. maddesine göre artırım yapılması gerektiğinin gözetilmeyerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kusurlu eylemi sonucu katılanın hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına rağmen,sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın, 89/2. maddesine göre yarı oranında artırım yapılması sırasında uygulama maddesinin 89/2-b-e yerine 89/2-b olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasındaki “89/2-b” ibaresinin “89/2-b-e” şeklinde değiştirilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.