Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereği beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanığın idaresindeki motosiklet ile, gündüz vakti, meskun mahalde, 7 metre genişliğinde, asfalt kaplamalı, 100 cm kaldırım bulunan, düz, eğimli tek yönlü yolda, aracının ön kısmı ile karşıdan karşıya geçen 6 yaşındaki katılana çarparak, katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; kolluk tarafından düzenlenen kaza tespit tutanağı ve mahkemece yapılan keşif sonrası alınan bilirkişi raporuna göre, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 52/1-a maddesi uyarınca, sanığın aracının hızını kullandığı aracın teknik özellik, görüş, yol ve hava durumuna göre bulundurmamak nedeni ile kusurlu olduğu belirtilmesine rağmen, mahkemece dinlenen tanık ..."ın beyanı ile katılanın aracın geldiği yöne dikkat etmeyerek hatalı olarak yola çıktığı, yolunda normal hızda ilerleyen sanığın herhangi bir kusuru bulunmadığı kazanın meydana gelmesinde katılanın asli kusurunun bulunduğu kabul edilerek sanığın beraatine karar verilmiş ise de; sanığa atfedilecek kusurun tartışmayı gerektirmeyecek şekilde kesin bir biçimde saptanması, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi açısından dosyanın bir kez de İstanbul Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesine gönderilerek; somut olayda sanığa yüklenebilecek kusur bulunup bulunmadığına ilişkin rapor alınması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.