Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/4, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli kararda suç tarihinin “23.01.2015” yerine “29.09.2015” yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın olay günü gece saat 00.30 sıralarında idaresindeki sahte plakalı araçla, kendisini takip eden polis aracından kaçmak için ters yönde bölünmüş yolun sol tarafında seyir halindeyken, normal yol bölümüne geçmek için sağa manevra yaptığı sırada gerisinden sirenleri ve sesli uyarı sistemleri açık olarak kendisini takip eden müşteki ...’nın idaresindeki polis aracını sıkıştırması neticesinde, müştekinin direksiyon hakimiyetini kaybederek ada içindeki bordür taşlarına çarptığı ve çarpma neticesinde müştekiler ... ve ...’ın yaşamsal tehlike geçirmeksizin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandıkları olayda, ters yönde araç kullanarak kazaya sebebiyet veren sanığın, eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği gözetilmeden hüküm tesis edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Tanzim edilen kaza tespit tutanağı ve dosya kapsamına göre, sürücü belgesi bulunmayan sanık hakkında, TCK"nın 53/6. maddesi gereğince, sürücü belgesinin 6 ay süreyle geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. bendi çıkarılarak yerine, “Hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince 300 tam gün adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20,00 TL olarak hesabıyla 6000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” yazılması ile TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.