MAHKEMESİ : BURSA 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/03/2014
NUMARASI : 2013/665-2014/257



Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili olan davacının, davalıdan adi yazılı sözleşme ile araç satın aldığını; ancak, araç devrinin yapılmadığını beyan ederek; ödenen satış bedeli ile davacının araca ilişkin olarak ödediği ceza,vergi,otopark bedeli vs dahil olmak üzere toplam 12.090 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; mahkemenin görevli olmadığını, davanın zamanaşımına uğradığını,husumetin kendilerine yöneltilemeyeceğini, davacının iddialarının hukuki dayanaktan yoksun bulunduğunu savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 8.000,00 TL"nin 25.01.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık; geçersiz araç satış sözleşmesinden kaynaklı alacağın tahsili talebiyle açılan iş bu davada, Ticaret Mahkemesi"nin görevli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya kapsamından; davacının ticari bir şirket olduğu, taraflar arasında satış sözleşmesi ilişkisinin bulunduğu, davacı şirketin sözleşmeyi bu sıfat ile imzaladığı, dava konusu aracın " pejo marka minübüs " olup, davacının ticari işletmesi ile ilgili olarak alındığı, araç için ödenen bedelin iadesi talepli iş bu davanın ise; 6335 sayılı Yasa ile değişik 6102 sayılı TTK"nın 4. ve 5. maddelerinin yürürlüğe girdiği 01/07/2012 tarihinden sonra Asliye Hukuk Mahkemesinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Anılan Yasanın 4. maddesine göre, bir davanın ticari dava olabilmesi için uyuşmazlığın her iki tarafının da tacir olması ve ticari işletmeleriyle ilgili hususlardan doğmuş bulunması veya anılan yasa maddesinde sayılan mutlak ticari davalardan olmasının gerekli ve yeterli olduğu belirtilmiş; müteakip 5. maddesinde ise, “Bir yerde asliye ticaret mahkemesi varsa, Asliye Hukuk Mahkemesinin görevi içinde bulunan ve 4 üncü madde hükmünce ticari sayılan davalarla özel hükümler uyarınca ticaret mahkemesinde görülecek diğer işlere Asliye Ticaret Mahkemesinde bakılır... Asliye Ticaret Mahkemesi ile Asliye Hukuk Mahkemesi ve diğer hukuk mahkemeleri arasındaki ilişki görev ilişkisi olup, bu durumda göreve ilişkin usul hükümleri uygulanır." hükmüne yer verilmiştir.
Eldeki dosyada ise, davacı tacir ve taraflar arasındaki sözleşme ilişkisi nedeni ile de uyuşmazlık; ticari mahiyette bulunduğundan, uyuşmazlığın çözümü Asliye Ticaret Mahkemesinin görevi içerisindedir.
Görev hususu kamu düzenine ilişkin olup, taraflarca ileri sürülebileceği gibi, mahkeme tarafından da re"sen dikkate alınması gerekir. Bu nedenle, davaya ticaret mahkemesinde bakılması gerektiği gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken; yanılgılı değrlendirme sonucu davanın esası hakkında hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.