Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 04/02/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 11/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeni ile oluşan idare zararının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, devlet ormanında davalılar tarafından gerçekleştirilen usulsüz ağaç kesimi nedeniyle oluşan tazminat ve ağaçlandırma gideri zararının davalılara ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Olay nedeniyle açılan ceza davasında, Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/200 Esas ve 2013/127 karar sayılı kararı ile; davalılar hakkında orman alanından yakacak nitelikte emval veren ağaç kesmek suçundan ayrı ayrı kamu davası açılmış ise de, sanıkların eyleminin orman sayılan yerdeki düşük ve devrikten emval temin etmek olduğu, bu eylemin sanıkların lehine bulunan 6217 sayılı Yasa"nın 11. maddesi ile değişik 6831 sayılı Yasa"nın 91/5 maddesi kapsamında kaldığı ve suç olmaktan çıkartılarak kabahate dönüştürüldüğü, kabahat tarihinin suç tutanağına göre 14/12/2005 olup, bu tarih itibariyle işlemeye başlayan üç yıllık soruşturma zamanaşımı süresinin 14/12/2008 tarihinde dolduğu belirtilerek, kabahatliler hakkında ayrı ayrı idari yaptırım kararı verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkemece, ceza mahkemesinin kararı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamında bulunan 14/12/2005 tarih ve 26/36 nolu suç tutanağının incelenmesinde; olay tarihinde 34 adet kayın ağacının kaçak ve damgasız olarak kesildiği anlaşılmaktadır.
Sulh Ceza Mahkemesi"nde yapılan yargılama sırasında alınan bilirkişi raporunda ise; arazi üzerinde yapılan incelemede keşif tarihinden yaklaşık 2,5 yıl kadar önce dikiliden motorlu testere ile kesilmiş çok yaşlı kayın ağaçlarının yanı sıra nispeten daha ince çaplı ve genç kayın bireylerinin de kesildiği, kesilmiş ağaçların dip kütükleri üzerinde yapılan inceleme sonucunda, kalın çaplı ağaçların (10 adet civarında) dip kütüklerinde dikili damga izi bulunduğu, bu ağaçların üretime konu edilmiş ve yasal statüye uygun olarak kesildikleri, kesilen bu ağaçların devrilme yönünde bir hat boyunca devam eden alanda kaçak olarak kesilmiş kayın ağacı dip kütüklerinin de bulunduğu, 34 adet ve 35,596 m3 hacminde kayın ağacının da kaçak olarak kesildiği, kesilmiş ağaçların diğer ağaçlar tarafından devrilme sırasında kırılmış ağaç olduklarının savunulduğu, motorlu testere ile kesilen ağaçların yapacak ürün elde edilebilecek nitelikte oldukları, suça konu arazinin devlet ormanı olarak sınırlandırılmış alan içinde kaldığı belirtilmiştir.
Şu durumda; olayın gelişimi, suç tutanağı ve bilirkişi raporu dikkate alındığında, davalıların düşük ve devrikten emval temin etmek şeklindeki eylemleri ile, orman idaresini zarara uğrattıkları sabit olup, davalıların haksız fiil teşkil eden eylemlerinin suç olmaktan çıkartılarak kabahate dönüştürülmesinin tazminat sorumluluklarını sona erdirmeyeceğinin kabulü gerekir.
Mahkemece, davacı idarenin zarar kapsamı belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken, açıklanan hususlar gözetilmeden yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.