Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 5271 sayılı CMK"nın 231/11 maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile, 2863 sayılı Kanunun 74/2, TCK"nın 62, 50/1-a,52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan suçundan yapılan yargılama sonunda, 2863 sayılı Kanunun 74/2, TCK’nın 62. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası gereğince 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Gürün Asliye Ceza Mahkemesinin 13/06/2013 tarih ve 2012/9 Esas, 2013/138 Karar sayılı kararının 16/07/2013 tarihinde kesinleşmesine müteakip, sanığın denetim süresi içinde 21/08/2013 tarihinde kamu malına zarar verme suçunu işlediği sabit kabul edilerek Gürün Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2013 tarihli ilamı ile mahkumiyetine hükmedildiği, anılan hükmün 13/01/2014 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına dair Kelkit Asliye Ceza Mahkemesinin 29/01/2015 tarih ve 2014/715 Esas, 2015/136 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanması, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün olduğundan; Gürün Asliye Ceza Mahkemesinin 13/06/2013 tarihli ve 2012/9 - 2013/138 sayılı kararı ile 2863 sayılı Kanunun 74/2, 5237 sayılı TCK"nın 62, 5271 sayılı CMK"nın 231/5 maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmış olmasına karşın, denetim süresinde kasıtlı bir suç işleyen sanık hakkında, 5271 sayılı Kanunun 231/11 maddesi gereğince, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere, önceki hükümde herhangi bir değişiklik yapılmadan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi yerine, TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.