MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar ile davalılardan ... ve ... vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, temyiz kapsam ve sebeplerine göre; temyiz talebinde bulunan davalı ... AŞ vekili ve davalı ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, trafik iş kazasında ölen sigortalının, hak sahipleri tarafından açılan maddi ve manevi tazminat zararların giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat taleplerinin kısmen reddi ile davacı anne ... için 15.000,00TL, davacı kardeşlerden her biri (..., ..., ...) için ayrı ayrı 5.000,00TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faiz ile davalılar ... AŞ"den, ..."dan ve ..."den müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinde; 22.09.2010 günü, kontrolsüz kavşakta, davalı sürücü ... yönetimindeki araç ile davalı sürücü ..."ın sevk ve idaresindeki araçların karıştığı trafik kazasında, davalı ... AŞ"ye ait fabrika işçilerini taşıma işini yürüten ..."nin aracında bulunan ve davacıların yakını olan yolcu... hayatını kaybetmiştir. ... Bakanlığı İş Müfettişinin tahkikat raporunda, olayın iş kazası olduğu tespit edilmiştir.
Alınan kusur raporunda, davalı ... %60, davalı ... %40 kusurlu bulunmuştur.
Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin, özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek, tazminata benzer fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin, bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, bunun yanında olayın işverenin işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerini yeterince almamasından kaynaklandığı da gözetilerek gelişen hukuktaki yaklaşıma da uygun olarak tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. ( HGK 23/06/2004, 13/291-370 )
Bu ilkeler gözetildiğinde, davacılar yararına hükmedilen manevi tazminat miktarlarının az olduğu ortadadır.
O halde, davacılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine,aşağıda yazılı temyiz harcının davalılara yükletilmesine,
03.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.