22. Hukuk Dairesi 2017/9978 E. , 2018/5221 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalıların cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretleri yönünden yapılan hesaplamalarda tanık anlatımlarının göz önünde bulundurulduğu görülmektedir. Ancak, dosyaya 2010-2011-2012-2013 yıllarına ilişkin kişi bazında giriş çıkış raporları sunulmuştur. Ayrıca, davacı tanıklarının beyanlarından söz konusu sunulan kayıtlara kadar olan dönemde davacıyla birlikte çalışmadıkları anlaşılmaktadır.
Bu nedenle; fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretleri yönünden, giriş çıkış raporlarının sunulan dönemlerine kadar davacı tanıkları davacıyla birlikte çalışmadıklarından davalı tanıklarının beyanları dikkate alınarak, 2010-21011-2012-2013 yılları dönemlerine ilişkin olarak ise kişi bazında giriş çıkış raporları dikkate alınarak değerlendirme yapılması gerekir.
3-Davacı tarafça dava dilekçesinde, işinin sona erdiği tarih 24.09.2013 olarak belirtilmiş iken mahkemece 26.09.2013 tarihi olarak esas alınması ile davacının işe giriş tarihi SGK kayıtlarında 25.04.2006 tarihi iken mahkemece 24.04.2006 tarihi olarak esas alınması hatalı olmuştur.
4-Davalı tarafın temyiz dilekçesi ekinde sunmuş olduğu fazla mesai ücreti tahakkuklarını içeren ücret bordrolarından davacının imzasının bulunduğu dönemlerin hesaplamada dışlanması, imza bulunmayan dönemlerin banka kayıtları getirtilerek ödenip ödenmediğinin tespitinden sonra banka kayıtlarıyla uyumlu olması halinde o dönemlerin hesaplamada mahsup edilmesi gerekir.
5-Diğer yandan, yıllık izin ücreti olarak davacı hesabına yatırılan 1.276,39 TL’nın davacı tarafça iade edildiğine dair beyan olmadığı gibi iadeye ilişkin bir belgede sunulmadığından bu miktarın yıllık izin ücretinden mahsubu gerekir.
Açıklanan maddi ve hukuki olgulara aykırı olarak yanılgılı değerlendirme ile verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Ş.K.