MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-)Sanığın ...plakalı ...marka aracın şasi numarasının son kısmında yer alan ...rakamlarını mevcut yerine sonradan monte ederek katılana bu aracı satmak suretiyle üzerilerine atılı resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını işlediğinin iddia olunduğu somut olayda; sanığın üzerine atılı suçları kabul etmediğini savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; sanığın eşine 22.02.2006 tarihli kat’i satış sözleşmesiyle arabayı satan ...’ın tanık olarak beyanına başvurarak aracı hasarlı olarak mı yoksa hasarsız bir şekilde mi sattığının ve sattığı aracın suça konu araç olup olmadığının sorulması, belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olduğu cihetle de suça konu şasi numarasındaki sahteciliğin aldatıcılık niteliğini taşıyıp taşımadığının bir bilirkişi katılımı ile yapılacak keşif sonucunda özellikleri tutanağa yazılarak belirlenmesi ve gerekçeli kararda tartışılması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-)Kabule göre de;
a-)Hükümlerin gerekçe kısmında “sanığın sosyal ilişkileri sanık lehine takdiri indirim nedeni kabul edilerek sanığın cezasında TCK’nın 62. maddesi gereğince cezasından 1/6 oranında indirim yapılmıştır” dendiği halde hüküm kısmında “sanığın yargılama sürecindeki davranışları(yakalama sonucu savunmasının alınabilmesi) dikkate alındığında takdiren 5237 sayılı TCK’nın 62/1. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” denmek suretiyle hükümler ile gerekçeler arasında çelişkiye düşülmesi,
b-)"26.10.2006" olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "2006" şeklinde eksik gösterilmiş olması, yasaya aykırı
c-)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 16.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.