MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : 1- Sanıklar hakkında defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan; beraat
2- Sanıklar hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte belge kullanmak suçundan; düşme
3- Sanık ..."in 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte belge düzenlemek suçlarından; beraatine
4- Sanık ..."ın 2006 ve 2007 takvim yıllarında işlenen suç hakkında; mahkumiyet

A)Sanıklar hakkında “defter ve belge ibraz etmeme” ve sanıklardan ... hakkında "2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından verilen beraat hükümleri ile sanıklar hakkında "2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçundan verilen düşme hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
“Defter ve belge ibraz etmeme” ve sanıklardan ... hakkında "2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçları yönünden, yüklenen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan; "2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçu yönünden ise; 213 sayılı Vergi Usul Yasasının 367. maddesi uyarınca dava şartı olan ve Defterdarlık veya Vergi Dairesi Başkanlığınca verilmesi gereken "mütalaa"nın bulunmadığının anlaşılmış olması karşısında, yargılama şartının gerçekleşmemesi üzerine sanıklar hakkındaki kamu davasının CMK"nın 223/8. maddesine göre düşürülmesi gerektiği, mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
B)Sanık ... hakkında "2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin en son düzenlenen fatura tarihi olduğu, buna göre en aleyhe kabulle 2006 takvim yılında düzenlenen en son fatura tarihinin 31.12.2006 olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükümleri uyarınca; sanığa yüklenen “sahte fatura düzenleme” suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, aynı kanunun 66/1-e maddesinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 31.12.2006 tarihinden iddianame tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesi yerine, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
C)Sanık ... hakkında "2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1)Dosya içerisinde 2007 takvim yılına ilişkin faturaların bulunmadığının anlaşılması karşısında, 213 sayılı VUK"nın 227/3 ve 230. maddelerinde öngörüldüğü üzere, sahte fatura düzenleme suçunun oluşabilmesi için, düzenlenen belgelerin 213 sayılı VUK"nın 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği, aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı cihetle; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından, suça konu fatura asılları ya da onaylı suretlerinin duruşmaya getirtilip incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Kabule göre de;
a)Hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun kararda belirtilmemesi,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.