MAHKEMESİ : MERSİN 5. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2014
NUMARASI : 2014/45-2014/469



Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; tarafların 23.09.2003 tarihinde evlendiklerini, bu evliliklerinden 10 yaşında Şenel ve 5 yaşında S.. M.. isimli çocukları olduğunu, davalının 3-4 yıl önce dışarıda çalışacağım, diyerek evi terk ettiğini, eşine ve çocuklarına bakmadığını, geçimleri ile ilgilenmediğini, birlikte yaşamaya ara verilmesinin sorumlusunun davalı olduğunu, davacının ev hanımı olup çalışmadığını ve başka bir geliri de bulunmadığını, müşterek çocuklardan Şenel"in ilköğretim 4.sınıfa gittiğini, Sevinç Medine"nin ise henüz 5 yaşında olup, davacının çalışmasına engel olduğunu, müşterek çocukların masraflarını davacının karşılayacak gücü olmadığını, davalının ise demir, kaynak ve montaj işleri ustası olup, aylık gelirinin yaklaşık 3.000-3.500 TL olduğunu, ayrı yaşamakta haklı olan davacı lehine aylık 500,00 TL, müşterek çocuklardan Şenel lehine aylık 250,00 TL ve Sevinç Medine lehine aylık 200,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı dilekçesinde; davacının iddialarının doğru olmadığını, kendisinin 6 aylık geçici işçi olarak asgari ücretle çalıştığını, annesi ve babasının yanında ikamet ettiğini ve ayrı ev tutacak maddi gücü olmadığını, yurt dışında çalıştığı zaman ortak hesaplarına para yatırdığını ve eşinin oradan parayı çekerek kullandığını, buna ilişkin banka kayıtları olduğunu, eşi ve çocukları için aylık toplam 350,00 TL nafaka ödeyebileceğini belirtmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacı için aylık 300,00 TL; müşterek çocuklardan Şenel için 200,00 TL ve Sevinç Medine için 200,00 TL olmak üzere toplam 700,00 TL tedbir nafakasına karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı tarafın sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Mahkeme kararında dava tarihi 23.01.2014 olarak gösterilmesine karşın hükümde davacı ve müşterek çocuklar lehine hükmedilen tedbir nafakalarının hangi tarihten itibaren işlemeye başlayacağı hususu açık ve infazda tereddüte yer vermeyecek şekilde belirtilmediğinden bu husus isabetli bulunmamıştır.
Yine somut olayda, davacı yargılamada kendisini vekil ile temsil ettirdiği halde, mahkemece oluşturulan hükümde davacı yararına avukatlık ücretine hükmedilmemiş olması da isabetli bulunmamıştır.
Ancak, bu yanılgıların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK nun 370/2 maddesi anlamında "Hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından hükmün 1.fıkrasının “Davanın Kısmen Kabulü ile, dava tarihi olan 23.01.2014 tarihinden başlamak üzere davacı yararına aylık 300,00 TL tedbir nafakası, tarafların müşterek çocukları 13/07/2004 doğumlu Şenel Gök ve 01/07/2009 doğumlu Sevinç Medine Gök yararına ayrı ayrı 200,00 "er TL tedbir nafakası olmak üzere toplam 700,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,fazlaya ilişkin talebin reddine,” şeklinde düzeltilmesine ve hükmün son fıkrası olarak "Davacı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanan 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine," ifadelerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.