MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 19/12/2017 tarih ve 2017/121 E. - 2017/570 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 22/03/2019 tarih ve 2018/957 E. - 2019/311 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "omnia+şekil" ibaresinin marka olarak tescili için TPMK’ya başvuruda bulunduğunu, başvurunun 2016/16893 kod numarasını aldığını, TPMK’nın başvuruyu 2009/18794 numaralı ve "omnia" ibareli markasına benzer olduğundan bahisle 556 sayılı KHK’nin 7/1-b bendi uyarınca "pekmez" emtiası hariç diğer tüm emtiada reddettiğini, bu ret kararına itirazlarının da TPMK YİDK’nun 2017-M-820 sayılı kararı ile reddedildiğini, oysa davalı markasının tescilli olmasına rağmen 5 yıldır kullanılmadığını, davalı adına tescilli markanın iptali için Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesinde dava açıldığını, söz konusu davanın huzurdaki dava için bekletici mesele yapılması gerektiğini belirterek, TPMK YİDK"nın 2017-M-820 sayılı kararının iptaline, başvurularının tüm sınıflar yönünden tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin Gaziantep Organize Sanayi Bölgesinde kurulu, makarna ve türevleri üretiminde faaliyet gösteren Türkiye ve Dünya çapında tanınmış "OBA" ve "OMNİA" markalarının tescilli hak sahibi olduğunu, YİDK kararının yerinde ve hukuka uygun bulunduğunu, davacının itiraz nedeni olarak ileri sürdüğü Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/99 E sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporu ile "OMNİA" markasının davalı şirket tarafından ciddi şekilde kullanıldığının tespit edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Davalı ... vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dava konusu "omnia+şekil" markası ile davalıya ait marka arasında 556 sayılı KHK 7/1-b maddesi uyarınca ayniyet derecesinde benzerlik olduğu, dava konusu 2016/16893 sayılı marka başvurusunda 30. sınıfta yer alan mallarla davalı markasındaki 30. sınıfta yer alan malların birebir aynı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, TPMK tarafından YİDK karar tarihi itibariyle mevcut hukuki durumun nazara alınması gerektiğinden, dava konusu 03.02.2017 YİDK karar tarihi itibariyle henüz mevcut olmayan redde mesnet 2009/18194 sayılı markanın hükümsüzlüğü kararının sonucunun beklenmesine gerek olmadığı, redde mesnet marka sahibine husumet yöneltilmesi mümkün değilse de, istinaf kanun yoluna başvuranın sadece davacı olması nedeniyle, mahkemece davalı şirket hakkındaki davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddedilmemiş olmasının, kararın kaldırılması nedeni yapılamadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekil temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.