MAHKEMESİ : İstanbul 5. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/06/2014
NUMARASI : 2012/645-2014/279

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararına ilişkin temyiz dilekçesinin reddine dair 19.09.2014 tarih, 2014/16834 Esas, 2014/16540 Karar sayılı Daire ilâmının müddeti içinde tashihen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Davacı üçüncü kişi vekili, 18/09/2012 tarihinde müvekkili şirket adresinde haciz yapıldığını, hacizli malların mülkiyetinin müvekkili şirkete ait olduğunu, borçlu şirketin 2008- 2010 yıllarında müvekkili şirkete ait taşınmazda kiracı olarak faaliyet gösterdiğini, ancak kiralarını ödemeyince 2010 Mayıs ayı sonunda müvekkili şirkete ait taşınmazdan ayrıldığını, müvekkili şirket tarafından "Aydi" logolarının 05/05/2010 tarih ve 8545 yevmiye sayılı marka devir sözleşmesi ile borçlu şirketten devralındığını, bedelinin de ödendiğini, davalı alacaklı tarafından haczedilen menkul malların tamamının müvekkili şirkete ait olduğunu iddia ederek davanın kabulü ile menkul mallar üzerindeki haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; haciz yapılan yerin borçlu şirketin adresi olarak görülmesi, ibraz edilen faturalarla, haczedilen malların istihkak iddiasında bulunan şirkete ait olduğunun tespit edilememesi, davacı ile borçlu şirketin adreslerinin aynı olması, B.. A.."ın her iki şirkette ortak ve yetkili olması hususları bir bütün olarak değerlendirildiğinde haciz yapılan menkul malların borçlu şirkete ait olduğu kanaatine varılarak davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosya kapsamından temyiz ve uyuşmazlık konusu miktarlar 5.440,00 TL"den fazla olduğu halde temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği anlaşıldığından, Dairemizin 19.09.2014 tarih ve 2014/16834 Esas, 2014/16540 Karar sayılı temyiz dilekçesinin reddi kararının oybirliğiyle kaldırılmasına karar verilerek, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine geçilmiştir.
2-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere kararın usul ve yasaya uygun olmasına göre temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Dairemize ait temyiz dilekçesinin reddi kararının kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun Mahkeme kararının İİK"nun 366. ve HUMK"nun 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 52,40 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.