Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin bilirkişi raporlarına, kusur durumuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Meydana gelen olayda kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan "Sanığın üzerine atılı suçu işlediği sabit görülmediğinden CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin kaldırılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi suretiyle ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 24.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.