MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan ... Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlerle temyiz kapsam ve nedenlerine göre; temyiz eden davalı ..."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazası sonucunda vefatı nedeniyle yakınlarının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacı eş yararına 74.478,78 TL maddi, çocuk ... yararına 40.016,28 TL maddi, çocuk ... yararına 12.094,39 TL maddi tazminat ödenmesine, diğer davacıların maddi tazminat istemleri ile tüm davacıların manevi tazminat istemleri konusundaki hükümler Yargıtay aşamasından geçerek kesinleştiğinden bu talepler hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, iş kazasının meydana gelişinde davalı ..."nin %50 oranında, davalı ..."nin %50 oranında kusurlu oldukları, Dairemizce bozulmasına karar verilen 04/12/2014 tarihli hükme esas alınan 20/03/2014 tarihli bilirkişi hesap raporunda davacılara Kurumca iş kazası sigorta kolundan bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin (olayda kusuru bulunan ..."in üçüncü kişi olduğu değerlendirmesi ile) %75"inin rücuya tabi olduğu gözetilerek hesaplanan zarardan düşüldüğü, ancak mahkemenin bu tenzilat hesabına itibar etmeyerek davalı ..."in ..."nin işçisi olması karşısında üçüncü kişi sayılamayacağı ve bağlanan gelirlerin ilk peşin sermaye değerlerinin tamamının hesaplanan zararlardan mahsup edilmesi gerektiğinden bahisle neticeye vardığı, anılan kararın Dairemiz"ce işveren dışındaki herkesin 3. kişi olarak kabul edilmesi ve tazminattan indirilmesi gereken kurum ödemelerinin buna göre belirlenmesi gerektiğinden bahisle yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verildiği, mahkemece bozmaya uyulduğu, yeni bir hesap raporu alınmadığı, tenzil edilecek kurum ödemesi miktarının mahkemece hesaplandığı, bu miktarın belirlenmesi sırasında davalı işverenin kusur oranı olan %50 oranının dikkate alındığı anlaşılmaktadır.
Davacılar için hesaplanan maddi zararlardan rücuya tabi Kurum tahsislerinin düşülmesi gerektiği hususunda ihtilaf bulunmamaktadır. İhtilaf düşülmesi gereken bu Kurum tahsisinin rücuya tabi miktarının belirlenmesinde yaşanmakta olup 5510 Sayılı Yasanın 21/4 maddesinde açıkça iş kazasının üçüncü bir kişinin kusuru nedeniyle meydana gelmesi halinde sigortalıya ve hak sahiplerine yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin “yarısının” rücuya tabi olacağı düzenlenmiştir.
Bu kapsamda somut olaya bakıldığında, 04/12/2014 tarihli yerel mahkeme hükmüne esas olan 20/03/2014 tarihli bilirkişi hesap raporunda yapılan tenzilat hesabının hatalı olmadığı, bu hesap raporunda davalı işverenin kusur oranı olan %50 ile üçüncü kişi olarak kabul edilmesi gereken davalı ..."nin kusur oranının yarısına denk gelen %25 oranının toplamı olan %75 oranına göre Kurum tahsislerinin rücu edilebilecek bölümünün belirlendiği, bu kabulün yasal düzenlemeye uygun olduğu, yerel mahkemece bozma ilamına uyulmasına karşın bozma ilamı gereğinin yerine getirilmediği, rücuya tabi Kurum tahsislerinin %50 oranına göre belirlenmesi nedeniyle mahkemece ulaşılan sonucun hatalı olduğu açıktır.
Yapılacak iş, davacılar eş, çocuk ... ve çocuk ... yararına 04/12/2014 tarihli yerel mahkeme hükmüne esas olan 20/03/2014 tarihli bilirkişi hesap raporunda belirlenen miktarlara hükmetmek ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı ..."nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 10/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.