MAHKEMESİ : ANKARA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/03/2014
NUMARASI : 2013/57-2014/257


Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; tarafların Kdz.Ereğli 2.Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinin 24/07/2006 tarih ve 2006/302 Esas ve 2006/287 Karar sayılı kararıyla boşandıklarını, müşterek çocuk E.. S.."ın velayetinin müvekkiline verildiğini, müşterek çocuk lehine nafakaya hükmedilmediğini, daha sonra müvekkili tarafından açılan iştirak nafakası ve artırım davaları ile önce 01.06.2007 tarihinde 750 TL iştirak nafakasına, 04.05.2009 tarihinde nafakanın 900 TL"ye yükseltilmesine, en son Kdz. Ereğli 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinin 28.06.1012 tarih ve 2011/93 E. 2012/414 K. sayılı kararı ile iştirak nafakasının 1350 TL"ye yükseltildiğini, müşterek çocuk Emir"in şu anda 9 yaşında olduğunu, her geçen gün ihtiyaçlarının arttığını, .. Eğitim Kurumlarına gittiğini, okulun aylık taksidinin 1.050 TL olduğunu, bunun dışında Emir"in her hafta sonu .. Kursuna gittiğini, kursun 10 aylık ücretinin 1.600 TL olduğunu, okul servisi için 10 aylık 2.050 TL ödendiğini, yıllık okul kitapları bedellerinin taksitler halinde müvekkili tarafından ödediğini, tiyatro hocasına 50 TL ödendiğini, Emir"in fiziksel gelişimi için 2 sene boyunca .. Kulubüne devam ettiğini, ancak kulübün bu sene aylık ücretini 150 TL"ye çıkarması nedeniyle küçük Emir"i kurstan almak zorunda kaldığını, bunun dışında okulun ekstra etkinlikleri için hatırı sayılır miktarda ödemelerin müvekkili tarafından yapıldığını, okulun her ay .."ye kişi başı 50 TL"ye gezi düzenlediğini, müvekkilinin küçük Emir"i babasıyla görüşmesi için tüm resmi tatillerde, sömestr tatilinde ve bazı hafta sonlarında Ereğli"ye götürdüğünü ve sonraki hafta sonu gidip aldığını, her gidiş gelişlerde müvekkilinin 250 TL para harcadığını, müvekkilinin işsiz olduğunu, müşterek çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak için ailesinden yardım almak zorunda kaldığını, davalının şirket sahibi olduğunu ve refah içinde yaşadığını, yüklü miktarda gayrimenkulünün olduğunu belirterek müşterek çocuk E.. S.. lehine daha önce hükmedilen aylık 1.350 TL iştirak nafakasının aylık 3.000 TL"ye çıkartılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; talep edilen artışın çocuğun giderleri ve müvekkilinin maddi durumu açısından fahiş olduğunu, çocuğun okul giderlerine müvekkilinin zor da olsa katlandığını ancak bunun dışında bazı kurslara katılmasını ve bunlar için ücret talep edilmesini kabul etmediklerini, eğitim dışında bahsedilen giderlerin nafakayı artırmaya yönelik talepler olduğunu, müvekkilinin işsiz olduğunu, yeni eşi ve çocuğu olduğunu, ödemiş olduğu 1.350 TL nafakanın 28.06.2012 tarihinde hükmedildiğini, bu tarih sonrasında çocuğun giderlerinde bir artış olmadığı gibi müvekkilinin gelirinde de bir artış olmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile dava tarihi 14.01.2013 den itibaren 1.350 TL iştirak nafakasının 2.000 TL"ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tarafların müşterek çocukları lehine en son 28.06.2012 tarihinde yükseltilmesine karar verilen iştirak nafakasının artırımına ilişkin olup, dava 14.01.2013 tarihinde açılmıştır.
TMK."nın 182/2 maddesinde; velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorunda olduğu hükme bağlanmıştır.
Velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür. Diğer taraftan iştirak nafakası belirlenirken ana ve babanın ekonomik durumları gözönünde tutulmakla birlikte velayet hakkı kendisine tevdi olunmuş tarafın bu görev nedeniyle emeğinin ve yüklendiği sorumlulukların karşılığı olağan harcamaların da dikkate alınması zorunludur. Ne var ki, nafaka miktarının belirlenmesine esas alınması gereken giderlerinin makul sınırlar içinde kalmasına özen gösterilmesi ve velayet kendisine bırakılmayan tarafın ağır yükümlülüklere maruz bırakılmaması gerekmektedir.
Mahkemece, nafaka takdir edilirken; çocuğun yaşı, eğitimi ve ihtiyaçlarının yanında, ana-babanın gelir durumu da gözetilmeli ve nafaka yükümlüsünün (babanın) gelir durumu ile orantılı olacak şekilde hakkaniyete uygun bir nafakaya hükmedilmelidir.
Somut olayda dosyadaki bilgi ve belgelerden; tarafların 24.07.2006 tarihinde anlaşmalı olarak boşandıkları, 20.07.2004 doğumlu müşterek çocuğun velayetinin anneye verildiği, karar ile müşterek çocuk lehine iştirak nafakasına hükmedilmediği, daha sonra davacı tarafından açılan iştirak nafakası ve artırım davaları ile önce 01.06.2007 tarihinde 750 TL iştirak nafakasına hükmedildiği, sonra 04.05.2009 tarihinde 900 TL"ye, en son 28.06.2012 tarihinde 1.350 TL"ye yükseltildiği ve kararın Dairemiz tarafından 25.02.2013 tarihinde onanmasına karar verildiği görülmüştür.
Dosya kapsamından, davacı kadının ev hanımı olduğu, annesinin evinde kira vermediği, dava tarihi sonrasında işe başladığı ve asgari ücret düzeyinde gelir elde ettiği, davalı babanın ise işsiz olduğu, abisi evinde kira vermeden eşi ve çocuğu ile kaldığı, sahip olduğu gayrimenkullerden elde ettiği 3.000-4. 000 TL kira geliri olduğu anlaşılmaktadır.
Müşterek çocuğun eğitim gördüğü .. İlkokulu ve Ortaokulu Müdürlüğünden gelen yazı cevabına göre, bir yıllık özel eğitim gideri, yemek ve mental aritmetik kursu dahil olmak üzere toplam 7.800 TL okul gideri bulunmaktadır.
Yukarıda izah olunan nedenlerle; somut davada, iştirak nafakasının en son yükseltildiği tarih ile dava tarihi arasında geçen süre, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, ekonomik göstergelerdeki değişim ile ve nafaka yükümlüsünün (davalı babanın) gelir durumu nazara alındığında; artırılan iştirak nafakası miktarı fazla olup, TMK.4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.