MAHKEMESİ : AKŞEHİR 2. ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/06/2014
NUMARASI : 2013/492-2014/222


Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkili davacının, davalının kızı olduğunu; annesi ile babasının boşanmasından sonra müvekkilinin Almanya"da yaşamaya başladığını; müvekkilinin, öğrencilik hayatının halen devam ettiğini; çalışma hayatına henüz başlamadığını, annesinden aldığı destekle eğitimini devam ettirdiğini; Akşehir Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/297 esas 2006/439 karar sayılı ilamı ile müvekkiline 300,00 TL nafaka bağlandığını; ancak, müvekkilinin 18 yaşını doldurması nedeniyle nafakanın kesildiğini; müvekkilinin, şu anda babasından herhangi bir maddi destek almadığını ileri sürerek; müvekkilinin eğitimine devam etmesi için aylık 350 Euro nafaka ile yargılama giderleri ve ücreti vekaletin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacı ergin olup, eğitimi yurt dışında devam etse de, davalı babanın mevcut sosyal ve mali durumu itibariyle davacıya eğitimi nedeniyle maddi anlamda yardımda bulunma kapasitesine sahip olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili süresinde temyiz etmiştir.
TMK."nun 328.maddesinde; anne ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Çocuk ergin olduğu halde eğitimi devam ediyorsa, anne ve baba durum ve koşullara göre, kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere, eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler", TMK 364. maddesinde ise; "Herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoyu ve altsoyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür" düzenlemeleri yer almıştır.
Hukuk Genel Kurulu"nun, 07.06.1998 tarih ve 1998/656-688 sayılı ilamında da; "yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği" vurgulanmaktadır.
Dava dosyasında yer alan ilgili emniyet birimi tarafından yaptırılan araştırmadan; davacının Almanya"da öğrenim gördüğü, eğitiminin devam ettiği; davalının ise doktor olduğu ancak çalışmadığı, .. Limitet Şirketinin %33 hissedarı olduğu, gelirinin tespit edilemediği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, mahkemece; yukarıda açıklanan ilke ve esaslar dikkate alınarak, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, davacının öğrenci oluşu, paranın alım gücü, günün ekonomik koşulları ve TMK."nun 4. maddesinde düzenlenen hakkaniyet ilkesi de gözönüne alınarak davacı yararına uygun bir miktar yardım nafakasına hükmedilmelidir.
Mahkemece, delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşürülerek yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.