MAHKEMESİ : AKŞEHİR 2. ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/08/2014
NUMARASI : 2014/220-2014/330



Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırılması - kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davaların reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı (karşı davalı) vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı(karşı davalı) vekili, dava dilekçesinde; tarafların, Akşehir Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/815 Esas, 2013/2 Karar sayılı dosyası ile boşandıklarını; davacı yararına 28/10/2010 tarihinden itibaren aylık 300,00 TL nafakaya hükmedildiğini, aradan çok uzun bir zaman geçtiğini, nafakanın yetersiz kaldığını, paranın alım gücünün aradan geçen sürede azaldığını ileri sürerek; yoksulluk nafakanın aylık 600,00 TL"ye çıkartılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı (karşı davacı ) cevap dilekçesinde; asıl davanın reddini istemiş; karşı dava olarak da,yoksulluk nafakasının kaldırılmasını, mümkün değilse uygun bir miktara indirilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; dosya kapsamına göre, hükmedilen nafakanın yeterli olduğu, kaldırılma şartlarının da oluşmadığı gerekçesiyle, asıl ve karşı davanın ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı(karşı davalı) vekili süresinde temyiz etmiştir.
TMK"nun 175.maddesine göre; ""Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan malî gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir.""
TMK. nun 176/4. maddesine göre de; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Somut olayda ise; davacının, mevcut 300,00 TL yoksulluk nafakasının takdir edildiği 28/10/2010 tarihi ile, bu artırım davası tarihi arasında, üç yıldan fazla bir süre geçmiş olup; bu süre içerisinde, tarafların sosyal ve ekonomik durumları doğal olarak değiştiği gibi, davacının ihtiyaçları da artmış, paranın da en azından enflasyon oranında değer kaybına uğramış olduğu da bir gerçektir.
Açıklanan nedenlerle ve Yargıtay"ın Yerleşik Uygulamaları da nazara alındığında; yoksulluk nafakasının en azından TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle, taraflar arasındaki bozulan dengenin yeniden sağlanması gerekirken; yanılgılı değerlendirme ile, artırım talebinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.