Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 1) Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE;
 2) Borçlu vekilinin temyiz itirazlarına gelince :
 Takibe konu ilamın bozulması üzerine bozmaya uyularak verilen 20.12.2001 tarihli ilamda 4000 TL manevi tazminatın 8.12.1998 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı borçlu şirketten alınarak davacı alacaklıya verilmesine hükmedilmiştir. Bu hükme dayanak yapılarak düzenlenen 7.2.2002 tarihli icra emrinde 4000 TL asıl alacak, 7200 TL. 8.12.1998 tarihinden itibaren işleyen faiz ve diğer  masraflarla birlikte toplam 11649 TL"lık alacağın talep edildiği görülmektedir. Borçlu vekili icra  mahkemesine verdiği dilekçede, 26.5.2008 tarihi itibariyle çıkartılan 7.882 TL"lık borç hesabının fahiş olduğundan bahisle yeniden hesaplama yapılmasını talep etmiş olmakla, borçlunun bu istemi ilama aykırılık şikayeti olup, süresiz şikayete tabidir. Bu nedenle borçlunun 7.2.2002 tarihli icra emrinde belirtilen alacak kalemlerine itirazı olmadığı gerekçe gösterilerek, icra emrinde yazılı 11649,16 TL"nin kesinleştiğinden söz edilemez. Mahkemece, takibe dayanak ilamda yazılı miktar ve faiz  başlangıç tarihi esas alınarak ve hükümde belirtilen yasal faiz uygulanarak bakiye borç miktarının hesaplanması gerekirken, icra emrinde yazılı miktarı esas alarak borç hesabı yapan hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
 SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 12.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.